“Aan de hand van de vele berichten die in de media verschijnen met betrekking tot carbon credits en de rol van Suriname als meest beboste land met een carbon negatieve voetprint en het verhandelen van carbon credits, waarbij er nog heel veel onbegrip blijkt te zijn van wat carbon credits precies zijn en hoe deze verhandeld zullen worden, maar vooral wat moet Suriname als land doen, om dus op die markt te komen en wat is reeds gedaan. Het ministerie van ROM zal in een aantal artikelen dieper ingaan op diverse onderwerpen over carbon credits. ROM acht het van belang de juiste informatie en vooral kennis over dit stuk met de Surinaamse gemeenschap te delen”, aldus Femia Wesenhagen, beleidsadviseur bij het ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu (ROM), in de oktober-editie van VES INZICHT.

De meeste vragen over carbon credits concentreren zich over het volgende:

• Wat zijn carbon credits?
• Hoe worden die gemeten?
• Hoe kan men geld met carbon credits verdienen?
• Welk belang speelt carbon credit met betrekking tot het beleid van de regering?
• Kan Suriname reeds overgaan tot het verhandelen van carbon credits?
• Wat moet Suriname nog doen zodat we geld kunnen zien uit de activiteiten die Suriname tot nu toe heeft gedaan met betrekking carbon credits?
• Welk beleid is nodig?

Het ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu is reeds bij zijn oprichting in 2020, als deel van zijn beleid op het gebied van klimaatverandering begonnen met het vraagstuk van carbon credits, en hoe Suriname hiermee vooral zijn financieel-economische situatie kan verbeteren en voordelen eruit kan halen, door de bescherming van zijn natuur en het introduceren van een ‘groen beleid’, zodanig dat vooral het volk van Suriname daar beter van kan worden. Al voor 2014, ruim voordat  dit ministerie was opgezet, waren er initiatieven genomen vanuit het milieuprogramma van de toenmalige regering, de toenmalige afdeling Milieu, die toen bij het Kabinet van de President was, samen met het NIMOS. Men was reeds begonnen met de nodige studies en metingen met betrekking tot de carbon uitstoot in Suriname. De studies/projecten vonden plaats vanuit projecten uit het REDD+ programma en SBB. Zo heeft Suriname reeds rapporten ingediend bij de UNFCCC (United Nations Convention on Climate Change), waarin dus metingen van CO2 uitstoot vooral vanuit projecten die dus duurzaam bosbeheer toepassen in hun uitvoering, zoals REDD+, zijn gedaan waaronder:

• Report of the technical assessment of the proposed forest reference emissions level of Suriname;
• Report on technical assessment of the proposed forest reference emission level of Suriname submitted in 2021, submitted;
• Technical report on technical analysis of the technical annex to the first biennial update report of Suriname submitted in accordance with the decision 14/CP.19, paragraph 7, submitted in November 2022. Uit deze rapporten zijn dus belangrijke metingen gepubliceerd m.b.t. onze carbon uitstoot gebaseerd op FREL (Forest Level Emissions level) toepassing, en wel betrekking hebbende op de projecten die dus duurzaam bosbeheer promoten.

Wat zijn Carbon Credits en hoe werken ze?

Carbon credits, vrij vertaald als koolstofkredieten, zijn verhandelbare certificaten die verrekend worden in eenheden van koolstofdioxide (CO2) en dienen als compensatie voor de broeikas emissies van landen, bedrijven, personen en andere organisaties en entiteiten. Met andere woorden bedrijven, personen en landen kunnen hun koolstofvoetafdruk vrijwillig (aantal CO2 emissies die zij dus afstoten in de atmosfeer) verkleinen door projecten die de uitstoot van carbondioxide voorkomen te ondersteunen en wel door te investeren in carbon credits. Het ondersteunen van uitstoot reducerende projecten en het investeren in carbon credits wil niet zeggen dat deze landen, bedrijven en/of organisaties hun activiteiten met betrekking tot de uitstoot van kooldioxide gaan verminderen, integendeel. Deze landen, bedrijven, personen en/of organisaties ondersteunen dus wel deze koolstofarme technologische en innovatieve ontwikkelingen, zodat ze hun eigen stijl van ontwikkeling en uitvoering verder kunnen voortzetten.

1 ton CO2 = 1 CO2e carbon credits worden dus ook wel carbon offsets genoemd, omdat het de eigenaar van de carbon credits toestaat om een bepaald aantal ton aan CO2 en andere greenhouse gassen uit te stoten, omdat deze ergens anders worden verwijderd uit onze atmosfeer. Eén carbon credit is gelijk aan 1 ton CO2 of andere greengas uitstoot. Dit wil niet zeggen dat het bezitten van carbon credit de uitstoot van koolstofdioxide ongelimiteerd toestaat, dit kan dus alleen in relatie tot het aantal carbon credits en hoe de investering ten goede komt aan het milieu en de gemeenschap. Dit heet het ‘cap and trade’ systeem, waarbij de uitstoot van CO2 worden opgemeten en bijgehouden aan de hand van het aantal carbon credits die zijn verhandeld en dus in tijden van hogere uitstoot van broeikasgassen, zij dus meer carbon credits aanschaffen. Verder kan het teveel aan carbon credits verder tussen bedrijven en landen verhandeld worden. Carbon credits zijn dus een vorm van carbon offset, gebaseerd op projecten die worden uitgevoerd om dus zoveel mogelijk CO2 uit de lucht te verwijderen door toepassing van duurzame, technologische en innovatieve handelingen. De CO2 uitstoot die dus uit deze projecten worden geverifieerd en gemeten als carbon offset of Carbon credits van gecertificeerde projecten die bijdragen in het verwijderen van broeikasgassen (GHG) uit onze atmosfeer.

Belangrijk in dit onderdeel van de paper is het volgende:

• Carbon credits betreffen een mechanisme dat is gecreëerd bij de Kyoto Overeenkomst en verder uitgewerkt is in het Parijs Akkoord om dus de uitstoot van broeikasgassen in de atmosfeer te verminderen.
• Bedrijven en/of landen, organisaties kunnen carbon credits kopen om de uitstoot van hun activiteiten te verantwoorden, maar deze carbon credits verminderen aan 1 Environmental Defense Fund: ‘How Cap and Trade works https://www.edf.org/climate/how-cap-and-trade-works’ aan de hand van de jaarlijkse uitstoot.
• Carbon credits of carbon offsets creëren financiële incentieven voor bedrijven en landen die bewust carbon en broeigas reducerende projecten promoten, waardoor zij bij wie de mogelijkheid niet bestaat om over te gaan tot het promoten van carbon en broeigasreductie hogere financiële kosten betalen.
• Het verhandelen van carbon credits is gebaseerd op het ‘cap and trade’ systeem dat was geïntroduceerd in 1990 voor het reduceren van zwavel, waarbij dus de uitstoot welke wordt bijgehouden verifieerbaar en meetbaar is.
• Onderhandelingen tijdens de COP26 (United Nations Climate Change Conference) in november 2021 hebben ertoe geleid dat carbon credits verhandeld kunnen worden in een wereldwijde carbon credit offset verhandelbare markt. Het uiteindelijke doel van carbon credits is dus het reduceren van broeikasgassen in onze atmosfeer, om zo de effecten van klimaatverandering te verminderen.

Carbon credits worden dus geproduceerd op project uitvoerings basis, m.a.w. de metingen vinden plaats aan de hand van projecten die dus de emissie van CO2 en andere broeikasgassen zoveel als mogelijk tegen gaan en dus CO2 uit de atmosfeer verwijderen, zodat metingen die verifieerbaar zijn kunnen plaatsvinden.

Deze projecten zijn als volgt onder verdeeld:

• REDD+: Reduced Emissions from Deforestation Degradation is een programma dat primair te maken heeft met emissive reductive middels duurzaam beleid binnen de bosbouwsector, dat naast het mitigeren van effecten veroorzaakt door klimaatverandering, ook mitigatie van armoede vooral onder de binnenlandbewoners heeft, het beschermen en behouden van de biodiversiteit, het in stand houden van vitale eco-systeemdiensten.
• Herbebossing: Het herbebossen en conserveren van niet beboste land, of land dat ontbost was opnieuw bebossen met zaailingen uit natuurlijke zaadbronnen. Regeneratieve landbouw: conservatie en rehabilitatiebenadering voor het genereren van voedsel en landbouwsystemen.
• Op de natuur gebaseerde oplossingen: gemeenschappelijke acties die zijn geïnspireerd door functionele processen uit de natuur.
• Hernieuwbare energie: lage carbon intensieve projecten die het gebruik van fossiele brandstoffen als energy hulpmiddelen vermijden.
• Carbon en methaanopslag: het reduceren van emissies veroorzaakt door activiteiten die CO2 en methaan uitstoten.
• Energy efficiënte verbeteringen: acties die leiden tot verlaging van de energieconsumptie welke leiden tot lage emissies.