HET MES SNIJDT AAN TWEE KANTEN

Je kan als overheid in het kader van het realiseren van meer verdiensten, niet steeds overgaan tot het verhogen van belastingen en tarieven voor nutsvoorzieningen, en dan niet verwachten dat men over de gehele linie en sectoren, men de verhoogde kosten wil  verhalen door ook meer te vragen voor goederen en diensten.

De overheid verhoogt de BTW op brandstof met nog eens 5 procent en vindt het dan ook nog raar, dat er gelijk trammelant ontstaat bij het openbaar vervoer en bij al degenen die van benzine afhankelijk zijn om hun dagelijks brood te verdienen. En als je als overheid ook nog zwaar achterstallig blijft in het betalen van toegezegde subsidies in zoverre die nog vigeren, dan is echt het hek van de dam. Soms krijg je de indruk dat de overheid niet weet te calculeren of doelbewust dat niet doet en denkt dat ze na verhogingen, zoals nu met de BTW op brandstof, daar zomaar en ongeschonden vanaf komt. Elke verhoging op brandstoffen werkt in de gehele economie verhogend door en maakt het volk alleen maar armer. We hebben allemaal meer dan voldoende prioriteiten in onze bestedingen toegepast, om nog de zoveelste brandstofverhoging te slikken.

Mensen die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer en die toch al zwaar verarmd zijn door de gestegen wisselkoersen voor vreemde valuta, worden nu zeker financieel nog zwaarder gewurgd. Een overheid die financieel in de knel zit, tracht met een easy way out, meer financiën binnen te krijgen, maar houdt te weinig rekening met de gevolgen en die komen hard aan bij de samenleving. Wie is nog in staat om zijn voertuig op een redelijke wijze van brandstof te voorzien?

En dan te bedenken dat de overheid verwacht dat we allemaal op tijd aan het werk verschijnen en de kinderen de school kunnen bezoeken, met al die moordende verhoogde tarieven. En ofschoon lanti meer geld uit het volk perst met de zoveelste fiscale verhoging, is ze de grootste wanbetaler in het land. Medici moeten met werkneerlegging aan hun geld trachten te komen, omdat het Staatsziekenfonds niet voor de verleende diensten betaalt, althans een achterstand aan betalingen van vele maanden heeft. Hoe kan je in hemelsnaam een dergelijk fonds in stand houden, als je weet dat je de apothekers, ziekenhuizen en artsen en medisch specialisten steeds niet of veel te laat betaalt? Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat mensen bij de apotheken niet aan hun medicamenten kunnen komen, terwijl ze wel als SZF-verzekerden kunnen worden aangemerkt? Medicamenten die wel in de SZF-klapper voorkomen, moeten gewoon apart door de verzekerde betaald worden en dan kan die achteraf het betaalde bedrag gaan claimen bij het SZF. Wat is dat voor een omslachtige rotzooi? De overheid knijpt maar uit en tegelijkertijd wordt er in tal van sectoren gestaakt, omdat de overheid niet volgens afspraak over de brug komt. Je kan wel aan de leiband van het IMF blijven lopen, maar dient wel tot het besef te komen dat elke verhoging dan wel wat geld oplevert, maar aan de andere zijde de inflatoire werking als een dief in de nacht loert en sowieso onvermijdelijk  zal zijn. De mensen moeten nu aanzienlijk meer betalen voor diesel en gasoline, maar men wenst dan ook meer geld te verdienen om zaken rendabel genoeg te houden. Met dit soort acties maakt de overheid het volk alleen maar armer en ze wordt er op den duur niet veel beter van, omdat haar tekorten op haar begroting eerder toe dan afnemen. We hebben het er al zovele malen over gehad dat Suriname veel te weinig verdient en dan praten we over harde vreemde valuta.

De productie gericht op export, moet omhoog. We kunnen dan wel uren, dagen, weken, maanden en jaren blijven leuteren over investeringen en verhogingen van productie, maar uiteindelijk weinig of helemaal niets doen. Dan komen we er echt niet en zullen arm blijven of nog armer worden. We babbelen maar over olie en gas, maar er is offshore nog niets uit de grond gepompt.  We moeten gezamenlijk aan andere productiemethoden gaan denken. Diversificeren van onze economie is wat ons zal redden, niet louter ‘oil and gas’, want ook die natuurlijke hulpbron geraakt op een gegeven moment op. We zijn sowieso niet serieus bezig met onze staatshuishouding en hoe we die voor de toekomst willen inrichten. Wat we tot nog toe aan het doen zijn, is brandjes blussen en die brandjes nemen toe, terwijl we leuteren over meer investeringen en de condities daarvoor niet of weinig creëren. Het volk verder uitknijpen door tal van verhogingen toe te passen en subsidies maar afschaffen, brengt geen oplossing en zal ons behoorlijk lang in de crisis houden. De regering  mag rekenen op nog meer werkneerleggingen en sociale spanningen, als ze dit huidige beleid onder pressie van het IMF blijft voortzetten en dat zal voor haar zeer nadelig uitpakken in 2025.

More
articles