Van overheidswege wordt er bij herhaling over gesproken dat ‘veel’ (?) personen en instanties in het buitenland geïnteresseerd zijn om in Suriname te komen investeren. We zijn na het aantreden van de regering Santokhi in juli 2020, inmiddels drie jaar verder en hebben tot nog toe weinig of geen buitenlandse investeringen gezien. We willen dan niet eens spreken over de offshore oliebooractiviteiten van buitenlandse multinationale maatschappijen, want die waren voor juli 2020 al actief buitengaats, waarvan TotalEnergies en Apache hebben aangegeven, pas tegen 2028 te zullen aanvangen met de exploitatie van de aangetroffen olievoorraden. Maar de Surinaamse economie heeft meer investeringen en meer productie nodig die op export gericht zijn, om uit de huidige crisis te geraken en die nu reeds tien jaar duurt. Het moet voor een ieder duidelijk zijn dat slechts investeringen, meer productie en deviezenverdiensten dit land uit het financiële moeras waarin we zitten, kunnen halen. Maar als je meer investeringen wenst, moet het klimaat daartoe wél aanwezig zijn, althans gecreëerd worden en daar werken we tot nog toe in zeer onvoldoende mate aan. Wat we wél zien, is dat de maatschappij steeds verder aan het verloederen is en dat bepaalden alleen maar denken aan het vullen van hun eigen zakken, en geen rekening houden met de ontwikkeling van dit land, die een ieder tot voordeel moet kunnen zijn. Alvast zit het voor wat betreft de nationale veiligheid goed fout en neemt de criminaliteit zeer verontrustende vormen aan. Het schijnt dat de overheid totaal geen antwoord heeft op deze funeste ontwikkeling, waarbij niemand zich echt meer veilig voelt. In stad en binnenland wordt er gestolen en geroofd, vaak met gebruik van vuur- en steekwapens. Men moet van overheidswege niet denken, dat deze vormen van misdaad en oplopende onveiligheid, niet worden opgetekend in het buitenland en dan zekere eventuele investeerders ter ore komen. Het internet geeft grote inzage over elke situatie in elk land en dus ook wat zich hier allemaal voltrekt. Investeringen plegen in het binnenland en dan wel zeer specifiek in bepaalde districten, is af te raden en kan zelfs levensbedreigend zijn voor werknemers en werkgevers. Dus wat kom je hier doen, als je elk moment kan worden belaagd door vuurwapengevaarlijk gespuis? Ook de veiligheid in andere delen van het land kan men niet garanderen. Rovers verplaatsen zich tegenwoordig in snelle gestolen voertuigen, doen hun misdadig werk en vertrekken dan heel snel en de politie heeft vaak het nakijken. Gisteren werden we geconfronteerd met de zoveelste gewapende roofoverval, dit keer te Afobaka. Hierbij werd een winkelierster beschoten en ze geraakte gewond. Dit is maar een voorbeeld om aan te geven, hoe ernstig de zaak wel is. En dan maar babbelen over externe investeerders en investeringen, terwijl je de zaak hier maar niet op orde kan krijgen. Eerst de nationale veiligheid kunnen garanderen en het investeringsklimaat volledig aantrekkelijk maken, dan pas denkt men in het buitenland erover serieus te komen praten. Zolang dat niet geregeld is, kunnen we babbelen tot we een ons wegen en het volk lariekoek vertellen. Maar ook het volk is veel verstandiger geworden en weet precies wat wel of niet te geloven.