Over minder dan twee  jaar krijgt de Surinaamse kiesgerechtigde wederom de gelegenheid  een nieuwe regering en parlement  via de stembus aan te wijzen.  Gelukkig is het zo dat we in collectief verband kunnen bepalen, wie na mei 2025 dit land mogen besturen en wie onze volksvertegenwoordigers zullen worden.  Er zullen  in De Nationale Assemblee, DNA, wat nieuwe gezichten komen,  omdat we nu reeds weten, dat het allemaal afhangt van de plaats die je op een kiezerslijst van een bepaalde politieke partij, toebedeeld krijgt.  Na de verkiezingen weten we dat er aan de kwantiteit niets zal schorten. Het aantal  verkiesbare zetels zal voor wat betreft de kwantiteit, zeker worden ingevuld. Of  het bij die invulling van het aantal zetels, momenteel 51, ook verbonden zal zijn aan kwaliteit  van de gekozen wetgevers, en dan zeker voor wat betreft de politieke vorming en opleiding , blijft een open vraag.  We hebben in de afgelopen decennia gezien dat de kwaliteit in het parlement, slechts bij enkelen opgeld doet en dat die enkelingen ook als uitschieters moeten worden beschouwd, die vaak ook de visie van de fractie naar buiten brengen of mogen brengen.  Een groot deel  van dit college, mag gerust worden gezien als jaknikkers, stemonthouders, wegblijvers, het zogeheten quorumspook, of op commando van de fractieleiders, tegen stemmen.  Het is geen geheim dat heel wat wetgevers deel van het college uitmaken en hun stem niet of nauwelijks laten horen en dat vijf jaar lang. Ze genieten natuurlijk wel allemaal van de maandelijkse vergoeding en daarbij horende extra emolumenten.

Het is dan ook niet vreemd, dat velen hoog op een kiezerslijst wensen te komen,  om een kwantitatieve aanvulling in het college te zijn, zonder daarbij ooit een waardige bijdrage te zullen kunnen leveren.  Aan de leiband van de fractieleider is wat geldt en niet precies weten waar het allemaal om gaat,  is bij velen het geval, Wanneer er dan moet worden gestemd voor de wijziging van een kiesregeling en dan wel ten bate van de komende verkiezingen, stemt men wel trouw voor deze wijziging, maar verliest door de beperkte vorming helemaal uit het oog, dat allereerst de wijziging van de grondwet in stemming dient te worden gebracht. Omdat de volgorde bij instemmingbrenging diende te zijn, eerst stemmen voor wijziging van artikel(s) in de grondwet en vervolgens voor de wijziging van de kiesregeling beging men een grote blunder. Het wordt dan ook de hoogste tijd dat politieke partijen goed gaan nagaan, wie ze op hun kiezerslijsten plaatsen, voorafgaande aan volksraadplegingen. Alleen op deze manier zullen wij bij de invulling van DNA-zetels kwaliteit naar voren brengen die op een goede en kundige en waardige wijze de belangen van de gehele gemeenschap kan behartigen.