Het nieuwe schooljaar is begonnen en voor velen was en is het nog steeds een hele aderlating, de kids naar school te krijgen met de gewenste schoolspullen. Bepaalde ouders en verzorgers zijn er dit jaar maar heel moeilijk in geslaagd, hun kinderen van de juiste en gewenste spullen te voorzien.  Sommige ouders zullen na het eerste en tweede kwartaal nog wat spullen bij moeten kopen.   Ook is het zo dat ouders hun kinderen niet op de gewenste school hebben kunnen inschrijven, omdat er gewoon onvoldoende plaatsingsmogelijkheden zijn en dat we als overheid onvoldoende mogelijkheden hebben weten te bedenken, om de opvang van de kinderen goed te regelen. Er zijn gewoon onvoldoende scholen en leerkrachten en dit probleem wordt jaarlijks erger.  Schoolspullen zijn jaarlijkse bestedingen die steeds zwaarder worden voor ouders en verzorgers, omdat ook alle andere goederen en diensten in het land duurder zijn geworden.  En toch kan worden opgemerkt, dat velen er maar op los leven en geen goed bestedingspatroon hebben, dat geënt dient te zijn op prioriteitstellingen.  Veel Surinamers hebben nog steeds niet geleerd, de tering naar de nering te zetten en hun bestedingen in te richten naar het werkelijke vermogen en de verdiensten op maandbasis. Men heeft nog steeds niet begrepen, dat Suriname een arm land is en dat we ons jaren opstelden als bewoners van een welvarend land, terwijl niet velen beseften, dat we te maken hadden met een schijnwelvaart binnen een importeconomie die totaal afhankelijk was en is van het ter beschikking hebben van voldoende vreemde valuta. Dat we nu minder kunnen doen met een sterk ontwaarde SRD komt heel hard aan en heeft veel geklaag tot gevolg.  Maar nog steeds zetten we de tering niet voldoende naar de nering en weigeren we prioriteiten te stellen.  De supermarkten doen ondanks de hoge prijzen voor goederen, nog steeds goede zaken en bijvoorbeeld de verkoop van alcoholische dranken vertoont niet echt een daling. Er wordt nog steeds naar hartelust gefeest  en de indruk wordt hierdoor gewekt, dat er nog voldoende bestedingsruimte is bij velen. Het einde van het jaar nadert en via de media kan worden vernomen dat er wederom containerladingen met vuurwerk zijn geïmporteerd. In ieder geval gaat men er bij de handel vanuit, dat er nog voldoende bonusgelden zullen worden verstrekt en dat Surinamers een deel van deze dertiende maand aan salaris zullen bossen aan vuurwerk.  Men houdt na de Covid-19 pandemie  rekening met een ware feestroes en het afschieten van veel vuurwerk.  Is de Surinaamse burger dan werkelijk zo straatarm? Een vraag die dan zeker gesteld mag worden, na al dat geklaag het gehele jaar door.  Als alleen gekeken wordt naar de dagelijkse drukte op de openbare weg en bepaalde bestedingen, dan is Suriname in vergelijking met andere landen in de regio er nog niet zo beroerd aan toe. Laten we in ieder geval blijven hopen dat 2024 er beter zal uitzien en dat we met ons geld meer zullen kunnen doen.