“President Irfaan Ali heeft onlangs een overeenkomst getekend met de Dominicaanse Republiek om een raffinaderij in Berbice te ontwikkelen. Deze joint venture zou ook Suriname moeten omvatten om hun ruwe olie te verwerken en hun expertise op het gebied van aardolieraffinage te gebruiken”, zegt de Guyanese energiedeskundige Reggie Bhagwandin in een ingezonden artikel.

Volgens Bhagwandin heeft het bouwen van een raffinaderij in onze regio alle kenmerken van succes, aangezien de meest conservatieve schatting voor het gebruik van fossiele brandstoffen tot ver in de komende vijftig jaar zal voortduren. “Het betekent jarenlang geraffineerde producten uit ruwe aardolie, zoals benzine, diesel met ultra laag zwavelgehalte, vliegtuigbrandstof voor de luchtvaart, bitumen, grondstoffen voor meststoffen, ruwe zwavel etc. en daar zal voor de komende vijf decennia en mogelijk nog langer, een lucratieve markt voor zijn”, aldus Bhagwandin.

Wat is de huidige situatie met betrekking tot de raffinagecapaciteit in het Caribisch gebied?

“Met uitzondering van de Staatstolie-raffinaderij in Suriname, die in 1995 werd gemoderniseerd naar ISO 9001-normen met bijna geen uitstoot, zijn alle overige raffinaderijen in het Caribisch gebied gebouwd tijdens de Eerste of Tweede Wereldoorlog. De meeste zijn gesloten vanwege de hoge kosten die nodig zijn om hun emissievervuiling te verminderen.”

De raffinaderijen van Petrotrin en Aruba worden nu gebruikt als opslagterminal. Isla, gebouwd door Shell op Curaçao in 1917, wordt geconfronteerd met ernstige milieuproblemen met een hoge mate van koolstofvervuiling. De Lindeboomraffinaderij in St. Croix heeft opnieuw faillissement aangevraagd en wordt geconfronteerd met rechtszaken wegens de vervuiling van het drinkwater en het veroorzaken van huid- en longziekten bij de bewoners van het eiland vanwege de slechte emissiebeheersing.

Er kan niet veel worden gezegd over de raffinaderijen in Venezuela en Cuba, gezien het gebrek aan gegevens, maar als je een logische conclusie trekt uit de staat van hun respectieve economieën, kun je concluderen dat ze niet in een state-of-the-art staat zouden verkeren.

Samenvattend: in termen van brandstofvoorziening en veiligheid in het Caribisch gebied, is onze toeleveringsketen jammerlijk ontoereikend met hoge koolstofemissies.

“De technologische vooruitgang in de machines van raffinagefabrieken in de afgelopen twintig jaar heeft het raffinageproces enorm verbeterd, met een nettoresultaat van vrijwel geen schadelijke uitstoot. Het is leerzaam om op te merken dat de Staatstolie-raffinaderij van Suriname direct aan de kade van de hoofdstad Paramaribo is gebouwd en dat de waterzuivering en de gasuitstoot bijna nul zijn, zozeer zelfs dat het behandelde water veilig in de rivier kan worden geloosd”, aldus Bhagwandin.

Hij is van mening dat een joint venture met de Dominicaanse Republiek en Suriname voor een raffinaderij van 200.000 vaten, met een bijna nul CO2-uitstoot in de nabijheid van de voorgestelde diepwaterhaven, mooie dividenden zal opleveren. “Zowel wij als Suriname produceren een soortgelijk type lichte, zoete ruwe olie die zal resulteren in minder schadelijke koolstofemissies tijdens de raffinage en met de modernste milieuzuiveringsinstallatie zullen de emissiegassen vrijwel onschadelijk zijn. Suriname beschikt over personeel dat veel expertise heeft opgedaan in de bouw en exploitatie van raffinaderijen’’, aldus Bhagwandin.

‘’De tijd is rijp voor ons als natie om te consumeren wat we produceren, gezien de overvloed aan ontdekkingen op het gebied van ruwe olie door het product te verfijnen. Vanuit alle hoeken bekeken, zou een joint venture van 200.000 vaten raffinaderij tussen Guyana, de Dominicaanse Republiek en Suriname, zeer levensvatbaar moeten zijn.”