De bestuursdeskundige August Boldewijn zegt dat ondanks de 3,3 miljard US-dollar aan schulden van ons land, de waterproductie momenteel alle aandacht behoeft, om het volk te kunnen voorzien van drinkwater en we zo levensvatbaar moeten blijven. Volgens hem is het materiaaltekort en de watercrisis die daardoor dreigt te ontstaan, vooral te wijten aan een slechte planning en onderhoud maar ook de verhoogde inkomsten die niet kunnen garanderen, dat de consumenten verzekerd zijn van een goede drinkwatervoorziening.
“Als je de mensen geen water geeft, betekent het dat je de gezondheid van de mensen ondermijnt”, aldus Boldewijn. Hij meent dat zonder water wij niet kunnen leven en kan ook de medische sector niet functioneren. Volgens hem is het materieel en materiaaltekort bij de waterproductie de schuld van mismanagement. Hij wijst erop dat het de Surinaamsche Waterleidingmaatschapij (SWM) en zelfs de totale overheid aangerekend kan worden. Vandaar dat de minister waaronder de SWM ressorteert, hoogst verantwoordelijk is. Tevens noemt Boldewijn de SWM die de uitvoering van werkzaamheden draagt en de planning en onderhoud van de waterproductie, tijdig aan de minister zouden moeten doorgeven.
Volgens hem is waarschijnlijk het onderdelentekort voor de productie te laat of niet doorgegeven aan de verantwoordelijke minister. Boldewijn meent dat de situatie die momenteel wordt aangetroffen, niet voldoende is in de rapportage.
Hij verwijst naar een analyse maken van de benodigde gebruiksvoorwerpen, omdat bij de uitvoering er rekening gehouden moet worden met het feit dat wat er nodig is, dan wat geconstateerd was bij de initiële situatie. Volgens moet de gemaakte analyse altijd meegenomen worden in de uitvoeringsplanning. Hij stelt dat er in het te voeren beleid ook altijd uitgegaan moet worden van een goede opleiding van de beleidsmakers. Hij wijst erop dat deskundigheid zeker nodig is, om de waterbronnen te kunnen uitpluizen, omdat het een behoorlijke productie is waar het om gaat bij de bronnen, en heeft te maken met een min of meer onoverzichtelijke situatie die haarfijn onderzocht moet worden. Hij wijst ook op de nodige apparatuur die aan te pas moet komen om het werk te kunnen doen. Hij haalde als voorbeeld aan de watertekorten die ontstaan in Nickerie, waar de waterpompen, bekend als de Wakaipom-pen geen of onvoldoende water kunnen pompen. Boldewijn geeft toe dat de inkomsten van de SWM zijn verhoogd, terwijl er geen garantie is dat ze de consument van voldoende kan voorzien. “Als er een garantie gegeven kan worden, dat een goede drinkwatervoorziening gegarandeerd en dan is er niet zoveel op tegen, de verhoogde tarieven te betalen, aldus Boldewijn. Echter is hij van mening dat de dure transportkosten voor de waterleveringen, een deel van de consumenten uitsluit en dan ook nog drinkwater moeten ontberen van de SWM.