Stevenen wij in dit land af op een totale chaos en bandeloosheid? Heeft Suriname al jaren te maken met een geweldsspiraal die steeds grotere vormen aanneemt? Zijn wij zo onverdraagzaam en gewelddadig tegenover elkaar geworden, dat wij bij het minste of geringste, overgaan tot zware mishandeling van elkaar en zelfs in staat zijn een ander van het leven te beroven? De gebeurtenissen en cijfers over geweldsdelicten met vaak fatale afloop, liegen er niet om.
We weten allemaal dat de criminaliteit steeds ernstiger vormen aanneemt en dat de berovingen in de nachtelijke uren en zelfs op klaarlichte dag op straat, in woningen en bedrijven, aan het toenemen zijn. Kortom, Suriname heeft overduidelijk te maken met een spiraal van geweld, die toeneemt onder jeugdigen, maar zeker ook onder volwassenen. We merken ook een verontrustende onverdraagzaamheid in het verkeer, waarbij men bij het minste of geringste op de vuist gaat, omdat velen zwaar geprikkeld zijn en met tal van frustraties participeren op de openbare weg. Uit veiligheidsoverwegingen is het al geruime tijd zo, dat velen het verstandiger c.q. veiliger achten, in de avonduren liever thuis te blijven, gezien de situatie niet geheel veilig meer te noemen valt.
Je zou gewoon en ongewenst, toevallig in het spervuur van enkele kemphanen kunnen vallen, die om wat voor reden dan ook, vuurwapengeweld aanwenden, om bepaalde zaken te beslechten. Maar niet louter het vuurwapengeweld baart zorgen, ook de gewelddadige instelling van veel schoolgaanden is grote reden tot zorg. Leerlingen die elkaar met messen te lijf gaan voor en na de schooluren en dat daarbij doden vallen, is kenmerkend voor de toestand in het huidige Suriname. Een trip naar het binnenland met de auto, kan best gevaarlijke consequenties inhouden, omdat op afgelegen wegen struikrovers, voorzien van jachtgeweren en pistolen, op de loer kunnen liggen om voertuigen al schietend tot stilstand te dwingen en inzittenden vervolgens te beroven. Suriname bevindt zich in crisis en hierdoor zijn steeds meer personen geneigd het pad van de misdaad op te gaan. Wat de zaak alleen maar veel erger maakt, is het illegaal wapenbezit en het gebruik van schiettuig bij het plegen van halsdelicten.
Schietpartijen in hartje stad waarbij doden vallen, zijn al geruime tijd geen sporadisch voorkomende incidenten meer en geven aan, dat Suriname een megaprobleem huisvest en dat daar een heel andere aanpak voor nodig is. Suriname heeft een ernstig veiligheidsvraagstuk en dat was zo een veertig jaar geleden, zeker niet het geval. Vanaf de jaren tachtig is er een situatie ontstaan, waarbij bepaalde misdadig ingestelde elementen, het de gewoonste zaak van de wereld vinden, een ander van het leven te beroven. Er heeft zich een verwerpelijke wijze in de denktrant bij velen voorgedaan, dat misdadig handelen als noodzaak van overleving, kan worden gezien.
En précies daarmede zitten we nu allemaal in dit land en daartegen moet men in het geweer komen. We moeten af van deze misdadige instelling, om Suriname weer leefbaar te maken en interessant voor elke buitenlander hier te komen wonen en investeren. Want zoals de zaak zich nu ontwikkelt, gaan we regelrecht naar situaties zoals we die in het Caribisch gebied op Jamaica, Trinidad en Haïti kennen, en die moeten we zeker hier niet hebben.
De regering dient zich ten spoedigste te gaan buigen over een gedegen veiligheidsplan dat goed toepasbaar moet zijn en ook werken. Alvast zal ze in de nachtelijke uren meer parate beveiligheidseenheden op straat moeten brengen, want momenteel houdt de misdaad huis en wordt het steeds gevaarlijker voor de doorsnee burger.
