Wat zich nu een week geleden heeft voorgedaan in Pikin Saron en Maripaston, is het logisch gevolg van de grote onvrede en frustratie die er leeft bij bepaalde groepen in de samenleving, die zich stelselmatig achtergesteld hebben gevoeld en nog steeds voelen. Een assembléelid heeft na verkregen betrouwbare informatie kunnen stellen, dat hetgeen is gebeurd in de twee voormelde plaatsen, in dit geval niets van doen heeft met het zogeheten grondenrechtenvraagstuk, maar op een heel ander vlak moet worden bekeken en geanalyseerd. Wat wel glashard naar voren is gekomen, is dat er concessies in het gebied zijn verleend en of verlengd waar al geruime tijd grote onvrede over bestaat bij de inheemse bewoners uit de directe omgeving, en ze uit het wegnemen van de natuurlijke hulpbronnen, ze weinig of niets zien, dat ten bate van de inheemse bewoners zou zijn. Daarenboven is het zelfs zo, dat bij werkzaamheden van concessionarissen in de hout- en goudexploitatie, er geen werkgelegenheid wordt gecreëerd dat ten voordele zou komen van de lokale inheemse bewoners. Als er dan ook nog wordt geconstateerd dat wildvreemde, politieke personen uit andere streken des lands daar ineens neerstrijken en delfactiviteiten komen ontplooien en ook daarbij de lokale inheemsen niet worden betrokken – de zogenaamd toegekende concessie zelfs niet mogen betreden – dan kan de onvrede omslaan in georganiseerde ongeregeldheden, waar natuurlijk ook politieke inmenging niet bij uitgesloten is. Wat zeker bevreemding wekt, is dat een kapitein uit een heel ander dorp in Para, betrokken was bij de gewelddadigheden en opzettelijke brandstichtingen en later nabij Bigi Poika in een schotenwisseling met politie en leger, het leven heeft gelaten. Dat de zaak uit een bepaalde hoek gecoördineerd en aangezet is, lijdt geen twijfel. Men dient heel goed uit te zoeken, hoe de vork in de steel zit en de zaak niet af te wentelen, louter op het vraagstuk van de grondenrechten. Dat er door Pikin Saron en Maripaston nog grotere wrevel is ontstaan tussen een deel van de inheemsen en de overheid, staat als een paal boven water. De zaak afdoen als een actie van enkele misdadigers, zou een grote misvatting van het diepzitende probleem zijn. Waar de overheid zeker rekening mee dient te houden, is dat er lieden op de loer liggen, die de huidige sentimenten onder de inheemsen kunnen aangrijpen om nog meer olie op het vuur te gooien en dan wel in hun eigen eng politiek voordeel. De regering moet op dit moment door dialoog, consensus en positieve toezeggingen de zaak in rustiger vaarwater brengen. Alvast dient bekeken te worden, of er niet ten onrechte concessies zijn verlengd of nieuwe zijn uitgegeven, waardoor de zaak is ontaard in gewelddadigheden. Hopelijk zal de rust en vrede in het gebied prevaleren bij de regering en zal ze de juiste stappen en of beslissingen nemen.