Suriname heeft niet alleen en langer dan tien jaar, te maken met een financieel-economische crisis, waarbij de macro-economie voor de zoveelste keer sinds 1982 is ontregeld. Maar los van deze crisis waar we voorlopig nog niet uit zullen komen, hebben we te maken met een nationaal veiligheidsvraagstuk dat steeds ernstiger vormen aanneemt. Weinigen die geen overzicht hebben en niet ingewijd zijn in de materie van de stijgende criminaliteit en tevens de goed georganiseerde grensoverschrijdende misdaad, hebben geen flauwe notie waarin we beland zijn en hoe ernstig dit vraagstuk wel is, en dat het dergelijke vormen heeft kunnen aannemen en blijft voortwoekeren. Je zou je kunnen afvragen, waarom de overheid en haar werkarm Justitie en Politie, niet stringenter optreden om de stijgende criminaliteit op een doortastendere wijze tot beheersbare proporties terug te dringen. De vraag is eigenlijk niet zo moeilijk te beantwoorden, omdat in de afgelopen decennia, we lieden aan de macht hebben gehad die zelf deels uitmaakten van de georganiseerde misdaad en op zeer sluwe wijze overheidsinstituten zijn binnengedrongen en op belangrijke schakelfuncties loyale trawanten hebben geplaatst. Er heeft een zeer ernstige infiltratie binnen het overheidsapparaat van misdadig ingestelde corruptelingen plaatsgevonden, die op zeer loyale wijze de andere kant opkeken, op momenten dat er op aanzienlijke wijze misdaden werden gepleegd. Zo heeft men een informele sector voldoende  ruimte geboden om een parallele economie  op poten te zetten. Infiltratie  binnen de gewapende machten was een van de eerste doelstellingen die coûte que coûte moest worden gerealiseerd, om zo de belangen desnoods gewapenderhand, te kunnen bewaken, zoniet verdedigen. Lieden die geruime ervaring en contacten hadden binnen de grensoverschrijdende criminaliteit, kregen  een heel operatieveld binnen het territoir van de Republiek Suriname om te kunnen rommelen. De alsmaar toenemende tekorten aan vreemde valuta in het land moesten worden opgevangen door inkomsten uit de zware criminaliteit, waar voornamelijk de drugshandel en doorvoer een belangrijk deel van waren en nog steeds zijn.  Vervolgens werden er tal van mogelijkheden bekeken en geschapen, om het witwassen van crimineel verkregen geld mogelijk te maken.  Zo werd sinds de jaren tachtig, de mogelijkheid geschapen aan malafiden om grof geld te verdienen en tegelijkertijd werden de opbrengsten binnen de informele sector gesluist naar tal van sectoren om de staatshuishouding draaiende te houden. De vele vangsten van duizenden kilo’s cocaïne lokaal en in het buitenland, spreken hierbij boekdelen en leveren het bewijs hoe de vele importen  binnen onze import en productieloze economie worden betaald. En laten we heel eerlijk zijn, in Suriname worden al jaren verwoede pogingen ondernomen door de onderwereld om de bovenwereld over te nemen. De penetratie van tal van overheidsinstituten door  regelrechte handlangers van de zware criminaliteit en het omkopen van zeer voorname politici, is voor ingewijden overduidelijk.  Wetgevers die op tal van manieren trachten de belangen van witwassers te behartigen, zijn ronduit misselijkmakend. Maar dat er toch nog tegengas wordt gegeven aan de zware criminaliteit, verdient  toejuiching. Personen die zich inzetten ter bestrijding van de misdaad, brengen hun leven voortdurend in gevaar en weten ook dat de belangen erg groot zijn en dat wraakacties niet zullen uitblijven. In de afgelopen decennia en wel sinds de jaren tachtig, hebben we gezien op welke wijze bijvoorbeeld drugscriminelen hebben afgerekend met crimefighters als de inspecteur Herman Gooding  en andere leden van het Korps Politie Suriname met het hart op de juiste plaats.  Ook anno de 21ste eeuw, is het niet anders en wordt het steeds gevaarlijker voor mensen die voor wet en recht opkomen en erop willen toezien, dat de misdaad geen verdere greep krijgt binnen de publieke sector. De afgelopen nacht was het wederom raak en werd er geschoten op het huis van een vliegenier, die wel eens diensten verricht voor justitie. Overigens is het niet de eerste keer dat de man zijn huis onder vuur werd genomen. Ingewijden weten precies uit welke hoek deze aanslag werd uitgevoerd. Heeft allemaal ook te maken met de infiltratie van de misdaad binnen onderdelen van de publieke sector.  Suriname heeft niet alleen een crisis, maar ook een zeer onveilige toestand waaronder het gebukt gaat, en dat heeft allemaal te maken met misdadige belangen die men wenst te behartigen en waarvan de continuïteit niet mag worden  onderbroken. Suriname is nog net geen Colombia of Mexico, maar dat de criminelen bereid zijn tot het uiterste te gaan en anderen het leven te benemen, behoeft geen uitgebreid betoog.  Dat men in bijvoorbeeld  een rijk westers land als Nederland ertoe heeft moeten overgaan tientallen personen extra bewaking te geven wegens de zeer stijgende zware criminaliteit,  laat zien hoe ernstig de zaak daar ook is.  Suriname moet daarom  zijn best doen om bijvoorbeeld de volledig vrije visumregeling  op te heffen, anders krijgen we zeker de grootste problemen met buitenlanders uit  het criminele circuit, die hier neerstrijken  om hun snode handelingen te plegen. Hopelijk zal de regering Santokhi dat ten spoedigste inzien, omdat ook haar leden in gevaar kunnen worden gebracht.