Als er niet snel en wel gezamenlijk door Suriname en Frans-Guyana als departement van Frankrijk, wordt ingegrepen op de Marowijne- en Lawarivier en ook op de linker- en rechteroever van deze waterwegen, zullen criminelen daar de overhand krijgen en de onveiligheid tot grote hoogte brengen. Al jaren heerst er een alles behalve veilige situatie in het gebied en wel vanaf Albina in zuidelijke richting de Marowijnerivier op. Wanneer je vanuit Albina de Marowijnerivier opvaart, ben je na Papatam aan je lot overgelaten en kan elke onverlaat die over een boot met buitenboordmotor beschikt, je overvallen. Langs de Franse oever is het een stuk veiliger en zijn de gewapende machten vaker op het water waarneembaar. Door de zogeheten ‘Gold Rush’ die zowel Suriname als buurland Frans-Guyana teistert, zijn de gewelddadigheden aanmerkelijk toegenomen. Suri-namers, lieden uit Frans-Guyana en illegale Brazilianen, maken ons land en Frans-Guyana onveilig en storen zich aan God noch gebod. De Fransen treden hard op en zijn voortdurend bezig de illegale goudzoekers, veelal Brazilianen, te bestrijden. Deze zogenaamde garimpeiros, dringen het Franse gebiedsdeel vanuit de Braziliaanse staat Amapa over de Oyapockrivier binnen en richten tal van illegale goudzoekerskampen op. Ook trekken deze lieden via Frans-Guyana naar Suriname, om hier op illegale wijze naar goud te zoeken. Onder hen bevinden zich ook criminelen en zeer vuurwapengevaarlijke lieden. De goudkoorts heeft zeker tot gevolg dat de gewelddadigheden vanaf de Lawa nabij het dorp Benzdorp tot bij Albina zullen toenemen, en natuurlijk ook op de Franse oever. De Fransen wijzen al decennialang op de onhoudbare gevolgen van de goudkoorts, de gewelddadigheden die daarmede in verband staan en de enorme ecologische schade die de goudwinning in zich herbergt. Zo hebben de Fransen onlangs nog erop gewezen, dat de gemeenschappelijke rivieren Lawa en Marowijne, aan het afsterven zijn door de vele giftige stoffen die door skalians in de rivieren worden geloosd. Suriname kan tot op heden geen vuist maken tegen de skalians die langs de linkeroever van deze rivieren opereren, omdat er lieden in de regering zitten die daar belangen in hebben. Dat de situatie in het oosten van ons land steeds gevaarlijker wordt en dat het de Franse regering in Parijs menens is, vooral op de voormelde twee rivieren in te grijpen, lijdt geen twijfel. Ze zal speciale troepen inzetten om de illegale goudzoekers en rovers die het gebied onveilig maken, te neutraliseren. De illegalen en rovers die in het gebied actief zijn, mogen niet denken dat ze met slecht bewapende en geoefende Franse troepen te maken zullen krijgen als de zaak verder escaleert. Frankrijk is een atoommacht die veel mogelijkheden heeft om gewapende bendes te neutraliseren. Het feit dat een lid van de gendarmerie nabij Maripasoela is doodgeschoten door bendeleden die de plaatselijke omgeving onveilig maken en over wapens beschikken, zal de situatie daar alleen maar gevaarlijker maken. De Surinaamse regering dient de situatie aldaar zeer serieus te nemen en het zeker niet zien als een Frans probleem, omdat de rovende bendes na hun misdadige acties te hebben uitgevoerd, hun toevlucht nemen op de Surinaamse oever. In vorige edities hebben we ook gewezen op het gevaar van nog meer Braziliaanse garimpeiros uit de Braziliaanse staat Roraima, die via Guyana ons land illegaal betreden, om ook hier naar goud te komen zoeken. Deze garimpeiros worden door de Braziliaanse politie en strijdkrachten opgejaagd uit Roraima en zoeken nu naar andere goudrijke gebieden en dat zijn zeker Guyana, Suriname en Frans-Guyana. Niet alleen komen deze lui de situatie in ons land alleen maar verergeren en grotere ecologische schade toebrengen. Ze brengen ook ziektes, waaronder malaria naar ons land. De Medische Zending heeft hier ook al op gewezen. Laten we daarom hopen dat de regering Santokhi – om wat voor reden dan ook – niet blijft talmen en een hechtere samenwerking met de Fransen aangaat om deze criminelen uit het oosten op adequate wijze te kunnen bestrijden. Oost-Suriname mag zeker niet wederom in een oorlogsgebied veranderen.