Op vrijdag 24 maart jl. zou er een grote protestmanifestatie gehouden worden, waar die van 17 februari jl., bij zou verbleken. Volgens de zogeheten ‘trekkers’, wie dat allemaal zouden zijn, werd er gemobiliseerd tegen de regering Santokhi haar beleid en zou het geheel vredig verlopen. De trekkers die uitgenodigd werden door de districtscommissaris van Paramaribo-Noord, deelden al gelijk mee, geen vergunning voor de protestdemonstratie te zullen vragen, omdat het hun goed recht was en is te betogen. Naar gelang de voorbereidingen werden getroffen, kon geconstateerd worden, dat er tweespalt heerste onder de zogeheten trekkers.

Ook voor personen die de samenstelling wisten te analyseren, werd het duidelijk dat het hier om verschillende stromingen van ontevredenen ging en dat ze niet allemaal op dezelfde wel en niet politieke lijn zaten. Ging het nu wél of niet om een actie met in de voorste linie de zogeheten ‘Organic Movement’, een zonder meer politiek aangestuurde groep, of om enkele andere activisten waar vrijwel niemand geloof in heeft, laat staan om daarvoor de straat op te gaan en groot risico te lopen. Het was van meet af aan een ratjetoe van trekkers, waarvan het gelijk al duidelijk werd, dat er verschillende doelen werden nagestreefd Uiteindelijk kwamen enkele personen naar voren, waar slechts weinigen geneigd waren achteraan te lopen, en geconfronteerd te worden met goed geprepareerde ordetroepen, oproerpolitie en militairen. Velen hadden al gauw door, dat de overheid dit keer de zeer noodzakelijke maatregelen zou nemen om te voorkomen, dat we wederom taferelen als op 17 februari jl. zouden krijgen. Ook in kringen van ondernemers wilde men geen enkel risico lopen en ging men ertoe over, vrijdag jl. bedrijven gesloten te houden. Achteraf heeft men zomaar verlies in productie en omzet geleden, want het bleef toch rustig. Voor de mensen met een bepaalde politieke agenda, moet het na vrijdag 24 maart overduidelijk zijn, dat het volk niet achter elke zogeheten activist c.q. ‘trekker’ aanloopt, omdat velen weten dat een stel valse profeten met zware misleiding bezig is en het wordt aangezet door bepaalde niet onbelangrijke politici, die zo snel mogelijk ‘regime change’ willen verwezenlijken. Wat werd het uiteindelijk op 24 maart tijdens het zo beoogde massaprotest? Er kwamen enkele tientallen mensen opdagen en vrij snel kon worden vastgesteld, dat de mobilisatie was mislukt en er niet meer overbleef dan het aanbieden van een wetswijzigingsvoorstel aan de voorzitter van De Nationale Assemblee, betrekking hebbende op de kiesregeling. Vreemde ontwikkeling op zich, want de kiesregeling zal wijziging ondergaan als de regering haar in concept aan De Nationale Assemblee ter behandeling aanbiedt en ze wordt aangenomen in de volksvertegenwoordiging. Wat de trekkers denken te bereiken met het aanbieden van dit document, is voor velen niet duidelijk. Dat mobiliseren niet voor eenieder of groepje is weggelegd, is afgelopen vrijdag gebleken. Demonstreren heeft zin, maar dan moeten dergelijke acties wel door de juiste mensen worden voorbereid en niet door mensen die aangezet worden door derden, die rustig op de achtergrond blijven zitten en niet getroffen zullen worden door traangasdampen of knuppels van de oproerpolitie.