Suriname kampt momenteel met een reusachtig veiligheidsvraagstuk. De regering zal het wel niet leuk vinden, dat zulks zo glashard wordt gesteld, maar  we maken als gemeenschap vrijwel dagelijks mee, hoe langzaam er wordt gereageerd door de politie, als bijvoorbeeld haar assistentie dringend vereist is en wordt ingeroepen. We kunnen het haar ook niet geheel kwalijk nemen, als ze niet snel genoeg op verzoeken tot hulpverlening kan inspelen door gebrek aan personeel en de benodigde middelen. We weten ook allang dat de politie al decennialang niet heeft ontvangen van overheidswege waar ze daadwerkelijk behoefte en recht op heeft om haar werkzaamheden naar behoren te kunnen uitvoeren. Opeenvolgende regeringen hebben haar niet op de juiste wijze voorzien van het benodigde en in sommige gevallen was er zelfs sprake van een stiefmoederlijke behandeling en kwamen het materiaal en materieel maar heel moeilijk ter beschikking. We hebben op 17 februari jl. dan ook gezien, dat de politie niet snel genoeg en adequaat heeft kunnen ingrijpen en dat er daarom voldoende ruimte was voor het misdrijf dat zich heeft voltrokken in de vorm van vernielingen, opzettelijke brandstichtingen en grootschalige plunderingen in onze hoofdstad en daarbuiten. Men moet de gewapende machten – politie en leger – beter gaan voorzien, willen we de bevolking toch een veiliger gevoel verstrekken en haar veiligheid ook beter garanderen. Maar waar liggen de prioriteiten wanneer er tot betere voorzieningen wordt overgegaan?

Er is in de afgelopen jaren al zoveel misgegaan bij de verstrekking van voorzieningen voor leger en politie. Op alle fronten zijn er tekorten. Alvast schort het hevig aan de persoonlijke standaard uitrusting, P.S.O., bij de gewapende machten. Zelfs de kleding is een probleem  en dan praten we nog niet eens over de bewapening en voldoende munitie. De politieonderkomens en cellenhuizen zien er al geruime tijd verschrikkelijk verwaarloosd uit en daar moet drastisch verandering in worden gebracht. Kantoormeubilair en alles wat daarbij hoort, moet vernieuwd en gemoderniseerd worden. Het kan namelijk niet zo zijn, dat als een verbalisant een proces-verbaal heeft opgemaakt, er extern een kopie moet worden gemaakt of een document uitgeprint. Alle benodige documenten en formulieren moeten voorhanden zijn. Er schort al geruime tijd van alles op de politiebureaus en stations. Om daar verandering in te brengen, moet er geld op tafel komen. Er zullen prioriteiten gesteld moeten worden, want de verwaarlozing vindt al langer dan tien jaar plaats en dat geldt natuurlijk ook voor het Nationaal Leger, het Korps Penitentiaire Ambtenaren en het Korps Brandweer Suriname. Men praat nu over het gebrek aan voertuigen voor Justitie en Politie, het zou moeten worden aangevuld met zeker 700 voertuigen.

Zijn die politievoertuigen die vlak voor de verkiezingen van 2020 werden aangeschaft, nu al in ongerede geraakt? Is het onderhoud zo slecht geweest de afgelopen 2,5 jaar, dat het overgrote deel niet meer goed inzetbaar is? Bijna 700 nieuwe of gebruikte voertuigen voor de politie kost wederom handen vol geld, dat er sowieso in onvoldoende mate voorhanden is.  Het grootste probleem bij de overheid is niet zozeer de aanschaf, maar het benodigde onderhoud dat zeer slecht plaatsvindt, omdat de overheid daar nauwelijks of geen geld voor uittrekt. Een nieuw voertuig kan binnen een jaar niet meer ingezet worden, omdat de overheid niet of niet tijdig geld vrijmaakt voor onderdelen en zeer noodzakelijke service. Hoeveel politievoertuigen en militaire wagens staan maanden, zo niet jaren stil, omdat de onderdelen maar niet kunnen worden gekocht? Wie langs het politiebureau van de politie te Geyersvlijt aan de Basitostraat rijdt, behoeft geen verdere uitleg. Gewoon de meest grove vorm van kapitaalvernietiging is daar zichtbaar. Als de minister van Justitie en Politie honderden nieuwe voertuigen wenst, dan moet hij daarbij extra geld vragen  voor het onderhoud van dit wagenpark, omdat als het onderhoud even slecht is als nu het geval is, is dat onbegonnen werk en kan JusPol na twee à drie jaar, weer om honderden voertuigen vragen. Waar ook op gelet moet worden binnen justitie en politie en defensie, is hoe men met de voertuigen omgaat. Er worden namelijk wagens nodeloos gemold door roekeloos rijgedrag. Het is begrijpelijk dat de ministers van justitie en politie en defensie om meer materiaal en materieel zullen vragen om het veiligheidsvraagstuk naar behoren te kunnen aanpakken, maar er moet zeker worden gekeken naar wat echt nodig is op dit moment en hoe we met de spullen zullen omgaan.