“In het Herstelplan 2020-2022 dat nu verlopen is, zijn 184 maatregelen opgenomen om de economie op spoor te krijgen en de productie en export te vergroten. In december 2021 was 19 procent van de maatregelen afgerond. Wat de status momenteel is, weet de samenleving niet. Sinds januari 2022 heeft het ministerie van Financiën en Planning geweigerd monitoringsrapportages met de VES te delen. Veel van de maatregelen om de productie te vergroten, liggen op het beleidsgebied van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV, maar versterking van het ministerie blijft uit. Integendeel benoemt de president een presidentiële taskforce die de uitdagingen in de landbouwsector moet aanpakken gericht op productie en export. Dit is een ultieme vorm van gefragmenteerd beleid en ondermijning van LVV”, zegt de voorzitter van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES), Steven Debipersad, tijdens een receptie die gehouden werd in verband met het 50 jarig-bestaan van de vereniging.

IMF

Ook het assistentieprogramma dat ons land sinds december 2021 is aangegaan met het Internationaal Monetair Fonds (IMF-EFF), loopt volgens Debipersad niet goed.

“Het niet halen van achtereenvolgende doelen zorgt voor een spagaat al bij de derde programma-evaluatie door het IMF in de eerste helft van 2022. Met het uitblijven van de 3e tranche die hieruit volgt, uit de IMF-lening, lijdt de regering imagoschade in binnen- en buitenland. Dit is een bevestiging dat Suriname zijn economisch beleid niet op orde heeft. De staatsbegroting voor 2023 die op 29 september door de president aan De Nationale Assemblee werd overhandigd met een begrotingstekort van 11,1 procent, is hier het zoveelste bewijs van, welke ver boven de internationale norm is.”

“Met de aanstelling van de nieuwe minister van Financiën en Planning per 13 december, wordt beterschap beloofd. De aangepaste begroting 2023 verdiende volgens de minister, hoge prioriteit. Target is om deze medio februari door de De Nationale Assemblee goedgekeurd te hebben. Zeker is dat de IMF-missie die in februari de volgende evaluatie zal doen, net als ons benieuwd is naar de verbeteringen van het beleid. De regering kan door haar toezeggingen vanaf 2020, nationaal en internationaal niet onder de IMF-supervisie uit. De zegen van het IMF is nodig om uitstel van betalingen van de talrijke schuldeisers te krijgen. De regering heeft namelijk op meerdere momenten verklaard, niet eens het geld te hebben om haar maandelijkse renteverplichtingen na te komen. Een Plan B zonder het IMF kan daardoor nog noodlottiger uitvallen.”

“De regering zou zonder het IMF-programma nog meer middelen uit de economie (van huishoudens en bedrijven) moeten opsouperen voor haar schuldaflossing. Tevens maakt de regering goed gebruik van het IMF als ‘zondebok’ om de vele negatieve uitkomsten van 2022 goed te praten, ook al wordt op nog grotere voet doorgegaan met subsidies en geldcreatie”, aldus de VES- voorzitter. Debipersad zegt, dat het ‘pompen’ van meer SRD’s in de samenleving ervoor zorgt, dat de koers stijgt met alle nare gevolgen van dien.