DA’91 is niet te spreken over de benoeming van Leo Brunswijk, de jongere broer van de vicepresident, tot directeur van de N.V. Energie Bedrijven Suriname (EBS). De partij stelt in een verklaring, dat het benoemen van Brunswijk, het vertrouwen dat nog in de regering was, verder doet afnemen. Volgens DA’91 zijn in de periode dat Brunswijk als president-commissaris c.q. interim-CEO fungeerde, vele ernstige tekortkomingen geconstateerd. Brunswijk zou toen handelingen hebben gepleegd die als resultaat hebben een ernstige financiële benadeling van de EBS. In dat kader vindt DA’91, de benoeming van Brunswijk onaanvaardbaar. ‘’En het meest vanwege een strafrechtelijk onderzoek naar fraude en corruptie, waar de benoemde directeur hoofdrolspeler in is. De benoeming van Leo Brunswijk tot directeur van de EBS, ontneemt elk sprankje hoop dat de regering Santokhi in staat is tot goed bestuur en corruptiebestrijding. Een fatsoenlijke regering zou nooit een persoon benoemen die onder verdenking staat van corruptie in de hoogste functie, vooral niet van het bedrijf waar de vermeende corruptie heeft plaatsgevonden‘’, stelt DA’91. ‘’Suriname verdient beter’’, aldus de partij.

De verklaring van de DA’91 Publiciteits-dienst luidt als volgt:

‘Terwijl in het rapport ‘Project Volt’ van Ernst & Young (mei 2022) duidelijke conclusies getrokken worden dat er in strijd met de behoorlijke corporate governance code wordt gehandeld. Er worden vele ernstige tekortkomingen geconstateerd.

Een van deze is de reden tot onderzoek naar vermeende fraude van Leo Brunswijk bij de N.V. EBS. In zijn positie als president-commissaris c.q. interim-CEO zou hij handelingen hebben gepleegd die als resultaat hebben een ernstige financiële benadeling van de EBS. De eerste case in deze betreft de VELKA groep waaraan tot op heden een bedrag van SRD. 5.276.038 aan onrechtmatige betalingen is gedaan. Dit alles in opdracht van Leo Brunswijk. De tweede case betreft het bestellen van tweemaal zoveel als benodigd aan kabel, 700 km in plaats van 350 km. In deze kwestie is er selectief met leveranciers onderhandeld en zouden onderhandse afspraken zijn gemaakt. Allemaal in opdracht van de toen nog President-Commissaris Brunswijk. De schatting van de schade aan de EBS in deze case is USD 50.000. Tot op heden is er geen resultaat bekend van het onderzoek en het zou van goed bestuur getuigen wanneer de regering wacht met de benoeming totdat het onderzoek is afgerond. De benoeming is een indicatie van politieke chantage en een gebrek aan politieke moed en durf van de president, en bevestigt dat de eenheid in bestuur een farce is. Er is geen vertrouwen meer in de president om onafhankelijke en eerlijke keuzes te maken die daadwerkelijk de belangen van de samenleving dienen. De derde case betreft de bestelling zonder in achtneming van de procuratieregels en purchase order van 8 km kabel voor Papatam. Ook hier geschiedde alles eigenhandig door Leo Brunswijk. De uitkomsten van dit onderzoek zouden op 01 september 2022 moeten worden gepresenteerd waarna een besluit genomen zou worden ter inschakeling van de justitiële autoriteiten. Tot op heden is er geen resultaat bekend van het onderzoek en het zou van goed bestuur getuigen wanneer de regering wacht met de benoeming tot dat het onderzoek is afgerond. Het is niet alleen in het belang van de regering, maar ook in het belang van Leo Brunswijk dat hij in staat is zich te verschonen van vermeende beschuldigingen. De benoeming is een indicatie van politieke chantage en een gebrek aan politieke moed en durf van de president, en bevestigt dat de eenheid in bestuur een farce is. Er is geen vertrouwen meer in de president om onafhankelijke en eerlijke keuzes te maken die daadwerkelijk de belangen van de samenleving dienen.’ Behalve dat DA’91 vindt dat benoemingen aan vaste en transparante criteria (profiel) moeten voldoen, is het ook hoog tijd dat er een einde komt aan het politieke gemanoeuvreer rond benoemingen van deze aard.  Als de politieke kleur van een directeur van een parastataal bedrijf moet de regering daar eerlijk voor uitkomen. Wat voor DA’91 duidelijk is door deze handeling van de president, is dat hij chantabel is en niet over de juiste politieke moed en durf beschikt, en bevestigt met dit alles ook dat de eenheid in bestuur een farce is. De samenleving heeft nu, aldus DA ’91, het punt bereikt waarbij er absoluut geen vertrouwen meer is dat de president in staat is tot onafhankelijke en eerlijke keuzes die daadwerkelijk de belangen van de samenleving dienen.