De minister van Volksgezondheid, Amar Ramadhin, wil dat de samenleving zich bewuster wordt van gezonde voeding. De minister zal in het bijzonder beginnen bij de jeugd, en wel op de scholen in de kantines. Ramadhin wil strikte maatregelen invoeren die leerlingen ontmoedigen om overmatig zoet en vettig eten te consumeren. Het beleid van de minister zal schoolkantines dwingen om zich te houden aan gezonde voeding. Om dit te bewerkstelligen, zal er een beperking worden ingevoerd vanuit het ministerie van Volksgezondheid, die inhoudt dat schoolkantines niet onbeperkt bami en roti kunnen verkopen aan leerlingen. Het nieuwe beleid zal volgens de voedingspiramide en voedingsrichtlijnen worden geïntroduceerd en het bewustmaken van jongeren over het drinken van water in plaats van frisdrank, is ook onderdeel hiervan. Volgens de minister moeten wij minstens acht glazen water per dag, twee tot drie eetlepels groenten, fruit, weinig vet en weinig roodvlees (rund-, varkens-, schapenvlees) consumeren.

De nadruk om weinig roodvlees te eten komt vooral door de mogelijke gevolgen in de vorm van hart- en vaataandoeningen. Deze ziekten vallen onder de noemer ‘niet overdraagbare aandoeningen’. Zij zijn doodsoorzaak nummer één in de wereld. Ramadhin beoogt hiermee een voorkomen is beter dan genezen campagne bij de jeugd, omdat jong geleerd, is oud gedaan. Wij van Keerpunt vinden dit initiatief van de minister zeker goed en juichen het toe, maar wij willen hem even in herinnering brengen dat schoolkantines betaalbare opties aanbieden aan leerlingen. Gezonde voeding is altijd duurder dan ongezonde, dus hoe wil de minister hiermee omgaan?

Als de kinderen honger hebben en een broodje met worst kost SRD 30 en een broodje gezond (ei, sla, tomaat) SRD 50, wat denkt de minister zal dan de keuze zijn? In de kantines op school waren er naar onze mening, altijd wat snacks, chips en broodjes beschikbaar, maar er zijn nu ook veel opties qua chips, koek, snoep en frisdrank.

Wij adviseren de minister de invoering van deze nieuwe voedingspiramide en voedingsrichtlijnen geleidelijk aan in te voeren. Het probleem is verre van opgelost, vooral in Suriname, waar het land met diverse crises te maken heeft, zoals in de gezondheidszorg. Mensen hebben het al zwaar genoeg en ouders kunnen het zich nauwelijks permitteren om hun kinderen drie keer per dag te voeden. Indien deze jongeren in de gelegenheid zijn om dan nog iets te consumeren op school, dan is het van het beetje extra zakgeld dat zij meekrijgen. Nogmaals, het idee is goed, alleen de implementatie moet niet rigoureus plaatsvinden.