Sinds 1979 is kunstenaar Luciël Becker van WildCoastArt van mening, dat ondanks we langs meerdere lijnen waaronder culturele, verdeeld zijn en zelfs verdeeld lijken te blijven, we onze verdeeldheid kunnen overstijgen, indien we de creatieve kracht die inherent is aan onze diversiteit benutten. Voor deze visie ben ik schatplichtig aan het in 1965 gehouden Eerste Congres voor Surinaamse Eenheid te Amsterdam, georganiseerd door de Vereniging Ons Suriname en de Vereniging van Surinaamse Studenten (VSSA) te Amsterdam, waarvan ik lid was. Medeparticipanten waren onder anderen Henry Neyhorst, Waldo Heilbron, Rudi Kross, Henk Herrenberg, Ewald Leeflang, Hugo Olijfveld. Het congres propageerde de visie dat we onze verscheidenheid moeten omzetten naar een positieve kracht, ten behoeve van de economische, politieke en culturele ontwikkeling van ons land. Voor het ontdekken van de positieve kracht ben ik echter schatplichtig aan de dr. Jnan Adhin. In zijn bekroonde essay: ‘Eenheid – in – Verscheidenheid’ ( 1957), stelt hij dat onze diversiteit een bron is van levendigheid en culturele vitaliteit, wat dus een positieve kracht oftewel creatieve kracht is. In mijn visie, indien benut, het proces naar eenheid door cultuur op gang brengt. In 1987 vond de proclamatie van WildcoastArt – als zelfstandige moderne kunstvorm – dan ook plaats tijdens een door het Directoraat Cultuur georganiseerde expositie die de beleidsvisie ‘Eenheid door Cultuur’ uitdroeg. Kunst die dit proces bevordert, noemt WildcoastArt ‘ingebedde moderne kunst’. Eind jaren zeventig ontstaan als reactie op de ontkenning van onze eigen culturele waarden en normen in het verleden. Gebaseerd op ontleningen aan een of andere groeps- specifieke cultuur – of kunstuiting c.q. een eigen nationale bron van creativiteit. En als zodanig dus ingebed is in onze eigen tijd, cultuur en samenleving. Kunstenaars die ingebedde moderne kunst maken, zijn onder anderen Marcel Pinas en Remy Jungerman (Marron cultuur), Soeki Irodikromo (Javaanse cultuur) en Winston van der Bok (Inheemse cultuur). Zij benutten de creatieve kracht van diversiteit door elementen te ontlenen aan een of andere groepsspecifieke cultuur – of kunstuiting c.q. een eigen nationale bron van creativiteit. De ingebedde moderne kunst die ze maken heeft bij uitstek de kracht het proces naar eenheid door cultuur aan de basis van onze samenleving te bevorderen. Kunst biedt immers op eigentijdse wijze de kijker een stukje zelfherkenning, doordat het cultuur- etnische verschillen doorbreekt. Deze functie had ook het indrukwekkend ingebed modern kunstwerk ‘Book of Life’ van Sapience – waar de kunstenaar Daniel Stewart achter schuil gaat – op de fysieke Nationale Kunstbeurs 2022 in De Hal van 27 t /m 30 oktober. Het werk dat pal naast de twee eigenzinnige WildcoastArt creaties ‘Back in time’ en ‘Space Image’ hing, is gebaseerd op de aan de Marron cultuur ontleende apinti drum. Een communicatiemiddel dat de Afrikanen meebrachten uit West-Afrika en die tijdens de slavernij door de Marrons gebruikt werd om boodschappen door te seinen naar naburige dorpen in het oerwoud. Sapience gebruikt echter het slaginstrument om via een geheimzinnig boek vol hemelse levenswijsheid, een boodschap door te seinen, waarbij WildcoastArt registreerde dat bezoekers met verschillende etnische en culturele achtergronden, vol bewondering, stil en sereen op zijn ingebedde moderne creatie reageerden, alsof Sapience hen toeroept dat hij via zijn werk, met hen een gevoel van ‘eenheid door cultuur’ beleeft. Dat Sapience met hen een verleden deelt, waardoor hij en zij voor altijd op een speciale manier verbonden zullen zijn. Dat dus verschillen van welke aard dan ook er niet toedoen, noch in het heden, noch in de toekomst! En dat we bijvoorbeeld dus gaandeweg op alle nationale hoogtijdagen – zoals die zich tijdens het kerstgebeuren al decennia voltrekken -gezamenlijk elkaars cultuur, kunst en godsdienst zouden moeten vieren en beleven: eenheid door cultuur!
Merry Christmas – Happy New Year!
WildCoastArt – Luciël Becker
