Moeten zeer verontruste en bange Chinese winkeliers en supermarkthouders, thans door kort durende winkelsluitingen en opvallend stil protest, nu aan onze autoriteiten duidelijk maken, dat de criminaliteit in alle delen van dit land de spuigaten uitloopt? Moeten er nog meer protesten komen om de regering erop te wijzen, dat de wijze waarop ze de nationale veiligheid wenst te benaderen, op ernstige wijze tekort schiet? De Chinese gemeenschap heeft lang genoeg zaken stilzwijgend geobserveerd en tal van maatregelen proberen te nemen, om onder moeilijke, niet ongevaarlijke situaties, toch nog door te werken en hun detailhandelszaken open te houden. Maar als de gewapende overvallen nu levens gaan opeisen, dan is het ook voor deze groep landgenoten de hoogste tijd, haar stem te laten horen. Niet alleen dat er levensbedreigende situaties ontstaan waar men zich ernstig zorgen over maakt, maar waar nog niet voldoende over wordt gesproken, zijn de vele diefstallen die dagelijks plaatsvinden in hun handelszaken en dan in het bijzonder de supermarkten. Als je dan assistentie van de politie inroept om de dief te komen arresteren, blijf je als handelaar vaak gefrustreerd achter, omdat de politie niet of veel te laat ter plekke verschijnt. Vooral in bepaalde buurten waar het niet ongevaarlijk is en waar er sprake is van het rondhangen voor de winkels, is de politie zeer sporadisch te zien en vormt een dergelijke situatie een uitnodiging voor rovers. Dat de criminaliteit hoogtij viert en nu zelfs handelaren worden opgeroepen hun winkels voor enkele uren uit protest dicht te houden, geeft aan, hoe ernstig de toestand is. De politie komt in de meeste gevallen pas opdagen, wanneer het kwaad reeds is geschied. Niet alleen Chinese handelaren zijn thans het slachtoffer van de niets ontziende criminelen, maar ook anderen in deze gemeenschap. Straatroof, gewapende roofovervallen in woningen overdag en in de nachtelijke uren, zijn schering en inslag. Het is de hoogste tijd dat de overheid een goede veiligheidsstrategie gaat uitwerken en toepassen, want zoals de zaak thans op ad-hoc wijze wordt aangepakt, is dweilen met de kraan open. Als ze een dergelijk plan niet kan opstellen en uitwerken, laat ze dan in hemelsnaam om externe hulp vragen, want zo kan het echt niet verder. Tijdelijk ingestelde roadblocks zijn echt niet de oplossing. Blijven we maar aanmodderen en de zaak verder laten verslechteren, moeten we niet vreemd opkijken als de investeringen niet komen en de beoogde verhoogde productie uitblijft.