Vicepresident Brunswijk heeft gemeend op een feestvergadering van de politieke partij Pertjajah Luhur, PL, fel van leer te trekken tegen de veiligheidsadviseur Melvin Linscheer van president Santokhi. Het is inmiddels duidelijk, waarom Brunswijk van mening is dat Linscheer als veiligheidsadviseur van het staatshoofd, plaats zou moeten maken. Onder meer zouden mensen die onder Linscheer werken, hem schaduwen en regelmatig volgen en dat is volgens de vicepresident, alles behalve acceptabel. Inmiddels had Linscheer al aangegeven, dat er geen sprake is van het schaduwen van de VP door lieden die onder hem vallen. Brunswijk eiste op de vergadering van PL, dat de president kan kiezen of delen. Het is of Brunswijk of Linscheer. Bepaald geen eenvoudige eis voor de president, gedaan door zijn vicepresident en coalitiegenoot. Inmiddels is bekend dat de president en Brunswijk, een uitvoerig gesprek hebben gehad op de luchthaven te Zanderij, alvorens het vertrek van de eerstgenoemde naar Barbados, waar hij een Caricom-vergadering moet bijwonen. Er zou ook gesproken zijn over de uitlatingen, gedaan door Brunswijk op de PL-vergadering en zijn gestelde eis met betrekking tot Linscheer. Er zal bij de terugkeer van het staatshoofd een nadere verklaring hierop volgen. Dat er spanningen zijn binnen het huidige kabinet is geen geheim, maar dat die meningsverschillen en interne ruzies op politieke podia naar voren worden gebracht, is op zijn zachtst gezegd ongepast. De stellingen van Brunswijk op de PL-vergadering kunnen als podiumtaal worden weggezet, maar geven toch wel aan, dat er regelmatig aanzienlijke spanningen zijn binnen het kabinet die niet verwaarloosd kunnen worden. De vicepresident is lang genoeg in de politiek om te begrijpen, dat zaken niet op een dergelijke wijze worden afgehandeld door steeds weer een schot voor de boeg te geven en te dreigen met een kabinetscrisis. En wat dacht de VP te bereiken met een kabinetscrisis? Hij weet heel goed dat nieuwe verkiezingen op het ogenblik handen vol geld zullen kosten, geld dat er doodgewoon niet is. Dan hebben we ook nog dat vraagstuk van het kiesstelsel dat een wijziging zal moeten ondergaan.  Samenwerken met andere politieke entiteiten, gezien de parlementaire zetelverdeling, is niet goed mogelijk en zou geen solide draagvlak vertegenwoordigen. De vicepresident is behalve machthebber, ook groot zakenman in de hout- en goudsector en heeft hierdoor grote belangen die hij momenteel echt niet op het spel wenst te zetten.

Wanneer hij op een podium komt en verstrekkende verklaringen en verkapte dreigementen lanceert, weet hij ook heel goed wat onder de huidige omstandigheden realiseerbaar is. Niet elke eis zal ingewilligd kunnen worden, ongeacht wat de consequenties zijn en dat weet de vicepresident heel goed. Hij weet ook goed dat in een zeer onrustig en zelfs chaotisch politiek klimaat, ook hij niet goed zal kunnen boeren en het daarom het juist van eminent belang blijft dat ook hij zijn bijdrage blijft leveren voor het behoud van politieke rust en stabiliteit. Voor de vicepresident geldt dan ook dat dialoog en consensus, altijd veel meer opleveren dan verregaande politieke strubbelingen, die tot nog grotere ellende in dit land kunnen leiden. Brunswijk hoeft het niet altijd eens te zijn met zijn coalitiegenoten, maar dient wel alles op een rijtje te plaatsen en evalueren, alvorens verregaande uitspraken te doen die slechts de verhoudingen nog verder op scherp kunnen plaatsen.