Guyana heeft het Internationaal Gerechtshof (ICJ) gevraagd om de voorlopige bezwaren van Venezuela in de lopende grenscontroversezaak af te wijzen, aangezien ze “wettelijk onhoudbaar” en “geheel ongegrond” zijn. Venezuela voerde in zijn late indiening op donderdag aan, dat het Verenigd Koninkrijk (VK) partij zou moeten zijn in de zaak, aangezien het partij was bij de arbitrale uitspraak van 3 oktober 1899 toen het grondgebied werd “gegeven” aan Guyana, en vroeg het Internationaal Gerechtshof de zaak inhoudelijk af te wijzen.

In de openingsargumenten op vrijdag, vertelde Guyana’s vertegenwoordiger Carl Greenidge aan het ICJ, dat “de voorlopige bezwaren een middel lijken te zijn dat bedoeld is om de beoordeling door het Hof van de gegrondheid van Guyana’s claims te laten ontsporen en vertragen”.

Om de zaak van Guyana te versterken, hoorden rechter Joan E. Donoghue, president van het ICJ en andere rechters, professor Pierre d’Argent die aanvoerde, dat de voorlopige bezwaren van Venezuela “procedureel zeldzaam” zijn en daarom niet-ontvankelijk in het licht van de beschikking van het Hof van 19 juni 2018, het regelen van inzendingen en deponeringen. Hierop voortbouwend voerde Christina L. Beharry aan, dat de bezwaren van Venezuela in strijd zijn met het vonnis van 18 december 2020, toen het Hof bepaalde, dat het bevoegd was om de zaak te behandelen, namelijk Res Judicata. En dat het handhaven van die bezwaren in strijd zou zijn met het statuut.

Paul S. Reichler concentreerde zich op de gegrondheid van de voorlopige bezwaren van Venezuela en ging in op de wettelijke norm onder de Monetary Gold-zaken. Reichler voerde aan, dat het VK geen onmisbare derde partij in de procedure is. Hij voerde ook aan, dat het VK geen juridisch belang heeft dat wordt beïnvloed door de uitspraak van het ICJ.

Professor Phillip Sands sloot de eerste argumentatieronde van Guyana af door rechtstreeks te reageren op specifieke beschuldigingen van Venezuela met betrekking tot de ongeldigheid van de Arbitrale Uitspraken van 1899.

De zaak wordt maandag 21 november 2022 voortgezet. Guyana verwacht een definitief oordeel dat de arbitrale uitspraak van 1899, die de locatie van de landgrens tussen het toenmalige Brits Guyana en Venezuela vastlegde, geldig blijft en dat de Essequibo-regio tot Guyana behoort en niet tot zijn Spaanstalige buurland.

Het juridisch team van Guyana bestaat verder uit: Sir Shridath Ramphal, OE, OCC, KC, co-agent en raadsman, Alain Pellet, emeritus hoogleraar van de Universiteit Paris Nanterre, voormalig voorzitter van de International Law Commission, lid van het Institut de Droit international, de heer Payam Akhavan, LLM, SJD (Harvard University), hoogleraar internationaal recht, senior fellow, Massey College, University, Toronto, lid van de balie van New York en de Law Society of Ontario, lid van het Permanente Hof van Arbitrage, de heer Edward Craven , Barrister, Matrix Chambers, Londen, de heer Juan Pablo Hugues Arthur, Foley Hoag LLP, lid van de balie van de staat New York, mevrouw Isabella F. Uria, advocaat en Foley Hoag LLP, lid van de balie van het district  van Columbia.