Het ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu (ROM), heeft een Nationaal Bioveiligheid Implementatie Plan voor de periode 2022-2027 ontwikkeld. In dit plan is onder andere opgenomen om gebruik van levende gemodificeerde organismen (LMO’s) per mei 2025 op de Besluit Negatieve Lijst te plaatsen en daardoor vergunningplichtig te maken. Voordat Suriname in staat is om vergunningen te verlenen met betrekking tot LMO-producten, zal het land een aantal maatregelen moeten treffen en naleven. Het ontwikkelen van dit implementatieplan is ook een verplichting als land en als lidstaat van het Cartagena Protocol inzake bioveiligheid, kortgezegd het bioveiligheidsprotocol.

Veelvoorkomende LMO’s zijn landbouwgewassen die genetisch gemodificeerd zijn voor een hogere productiviteit of voor resistentie tegen plagen of ziekten. Voorbeelden van gemodificeerde gewassen zijn: tomaten, cassave, maïs, katoen en sojabonen. In brede zin verwijst de term bioveiligheid naar de bescherming van de menselijke gezondheid en het milieu tegen negatieve gevolgen van levende gemodificeerde organismen (LMOs). Dit zijn organismen die genetisch materiaal van andersoortige organismen bevatten en die kiemkrachtig zijn. In het kader van het Cartagena Protocol, verwijst de term bioveiligheid naar veiligheidsprocedures bij het reguleren, beheren of beheersen van de risico’s die samenhangen met het gebruik en de vrijlating van LMO’s die voortvloeien uit de moderne biotechnologie. Deze LMO’s kunnen mogelijk nadelige milieueffecten hebben op het behoud en het duurzaam gebruik van de biologische diversiteit, waarbij ook rekening wordt gehouden met risico’s voor de menselijke gezondheid.

Bioveiligheid omvat multidisciplinaire wetenschapsgebieden, waaronder, maar niet beperkt tot biologie, ecologie, microbiologie, moleculaire biologie, dier- en plantpathologie, entomologie, landbouw, geneeskunde, evenals juridische en sociaaleconomische overwegingen en bewustmaking van het publiek. Met het bioveiligheidsprotocol is een eerste stap gezet naar het ontwikkelen van een internationaal regelgevend kader om de behoeften van handel en milieubescherming met betrekking tot een snelgroeiende wereldwijde biotechnologie-industrie te ordenen. Moderne biotechnologie kan leiden tot ingrijpende veranderingen in voedings-, gezondheids- en milieuaspecten. Terwijl conventionele biotechnologie al enige tijd wordt gebruikt, is moderne biotechnologie (genetische manipulatie) relatief nieuw en wordt deze steeds vaker gebruikt bij de productie van voedsel, vezels, brandstof, voedselvoorraden en geneesmiddelen. Genetische manipulatieprocedures worden gebruikt om gewassen te produceren met specifieke ziekteresistentie en herbicidetolerantie en planten die vezels van een specifieke eigenschap of medicijnen bevatten die met een betere precisie kunnen werken.