De druk op de ketel wordt verder verhoogd en dan hebben we het over de wederom stijgende wisselkoersen voor vreemde valuta ten opzichte van onze SRD. Al zeker twee weken vertonen de wisselkoersen voor de dollar en de euro een opwaartse trend, die de onrust binnen de gemeenschap verder heeft doen toenemen, omdat goederen en diensten in navolging van de koersstijgingen, ook duurder worden. Nu reeds is het voor velen een vrijwel onmogelijke opgave geworden hun maandelijkse, meest noodzakelijke en niet te omzeilen uitgaven, te dekken.

Het steeds weer noodgedwongen bijstellen van uitgaven en de prioriteiten verleggen, zijn niet onbegrensd. Je komt als burger en consument op een punt, waarbij het meest belangrijke, namelijk de voeding, moet worden aangepast met alle nare gevolgen van dien. Voeding dient toch een nutritief karakter te behouden, anders krijgen we ondervoeding, die ook de weerstand zal aantasten en ziekte tot gevolg kan hebben. Dus beknotten op de voeding is het laatste wat ouders en verzorgers voor het gezin willen hebben. En toch gaan we met de wisselkoersstijgingen en de aanpassing van tarieven voor goederen en diensten naar toestanden, waarbij veel consumenten de meest elementaire zaken, niet langer kunnen bekostigen. Een overduidelijke verarming van de gemeenschap wordt steeds zichtbaarder. Een ongewenste en zeker gevaarlijke ontwikkeling, want desperate mensen zijn tot onwenselijke handelingen in staat. Een ander aspect waar de koersopdrijvers geen of nauwelijks rekening mee houden, is dat bij een verder dalende koopkracht, de omzet binnen de particuliere sector ook een enorme dreun te verwerken krijgt. Wie onvoldoende geld ter hand heeft, geeft automatisch minder uit en dat merken de meeste handels- en productiebedrijven, ook gelijk in hun omzet. Kortom, de economie gaat verder achteruit en de investeringen zullen dan ook zeker geen stijgende lijn vertonen.

Geldspeculanten hun speelruimte wordt dan ook steeds kleiner en het is daarom niet verstandig dat zij doorgaan met hun speculatief spelletje, omdat het mes aan beide kanten kan gaat snijden. Men zal het namelijk weer willen gooien op het mechanisme van vraag en aanbod, en dat het daarom van belang is over te gaan tot koersstijgingen. Maar ook vraag en aanbod kunnen door kwaadwilligen in hun voordeel, manipulatie ondergaan. Het is altijd zo geweest en wel vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw, dat men met koersmarges heeft gerommeld om binnen een kortst mogelijke tijd, grote winsten te maken. Wij hebben zo de indruk dat men wederom met dit macabere spelletje bezig is. Een volk dat getergd wordt door kwaadwillige acties, kan ook plotsklaps zijn geduld verliezen. Laten we hopen dat het niet zover komt, want sociale erupties en wat er dan ook allemaal fout kan gaan, kan Suriname nu echt niet gebruiken.