We zijn al zoveel gewend in dit land en kijken er niet meer van op, als er door een verdere stijging van de wisselkoersen voor vreemde valuta, kort daarop ook tal van prijsstijgingen van goederen en diensten optreedt. Alles wordt dan weer duurder en steeds ondraaglijker voor een ieder in dit land. Maar hoe de prijsstijgingen ook plaatsvinden, bepaalde zaken moeten toch nog wel bereikbaar blijven voor een ieder en dan hebben we het over de basisbehoeften van dit volk. Het mag zeker geen gewoonte worden dat we met zijn allen zoet worden gehouden met voedselpakketten, die vaak genoeg kwalitatief niet aan onze verwachtingen voldoen. De basisbehoeften moeten bereikbaar blijven voor een ieder, want we willen hier zeker geen Haïtiaanse toestanden. Het is velen al enige tijd opgevallen, dat de prijs van een der basisbehoeften, ‘rijst’, steeds verder en op een verontrustende wijze stijgt. En dat is natuurlijk on kan. Het is daarom goed dat niet alleen de media aanhalen, dat rijst als basisgoed betaalbaar dient te blijven en dat de regering daarvoor moet zorgen. Het kan best zijn, dat de rijstproducent en handelaar, zal wijzen op zwaar gestegen bedrijfskosten en dat hij niet langer voor de oude en “betaalbare” prijs kan leveren. Als de rijstproducent en handelaar erop wijzen, dat ook voor hen alles veel duurder is geworden en ze daarom ook niet voor de oude prijs kunnen leveren, dan moet de overheid gaan kijken, op welke wijze er binnen het productieproces van de ondernemer, er incentives kunnen worden toegepast, waardoor de zaak toch nog betaalbaar kan blijven voor de consument. Alvast is het zo, dat men binnen de groot- en kleinlandbouw te maken heeft met inputs die vreselijk in prijs zijn gestegen. Dit komt deels door de wisselkoersstijgingen voor vreemde valuta en de ook verhoogde  prijzen voor goederen en diensten in het buitenland. Binnen de rijstsector kijkt men aan tegen enorm gestegen kosten voor zaken als ureum en fosfaat, die onontbeerlijk zijn binnen de rijstbouw en waar keihard voor betaald moet worden in dollars of euro’s, en daar staat dan gelijk de sterk in waarde gedaalde SRD tegenover. Geen wonder dat de rijst dan duurder wordt. We willen dan nog niet eens praten over de verhoogde kosten van machines en machineonderdelen, inclusief de afschrijving en broodnodige vervanging op termijn. Allemaal kosten binnen een productieproces die vreselijk zijn toegenomen en het geld  om continuïteit te garanderen, moet uiteindelijk toch ergens vandaan komen. Een groot vraagstuk dat momenteel binnen alle sectoren van deze maatschappij zich doet gelden. De overheid heeft nu zeker de taak en verantwoordelijkheid te gaan kijken op welke manier ze de producenten en in dezen de rijstboeren en allen die betrokken zijn bij deze productie van inzaai tot de levering aan de afnemer, tegemoet kan komen. Zaken op hun beloop laten, zal zeker tot gevolg hebben dat volksvoedsel nummer één, niet meer bereikbaar wordt voor een ieder en dat is natuurlijk totaal onacceptabel. We hebben er al eerder over geschreven dat men moet gaan werken aan de vermindering of totale opheffing van invoerrechten op de meeste landbouwchemicaliën, willen we de agrarische sector in dit land daadwerkelijk een hart onder de riem steken. Tarieven voor pesticiden, herbiciden en fungiciden, moeten omlaag of totaal worden weggehaald. Kunstmeststoffen moeten ook zo goedkoop mogelijk en bereikbaar gemaakt worden, alleen dan zullen de prijzen lager gehouden kunnen worden. Het wordt de hoogste tijd dat de regering aan tafel gaat zitten met de belanghebbenden uit de landbouwsector, om te komen tot een werkbare oplossing, die erop gericht zal moeten zijn de voedselvoorziening te garanderen en betaalbaar houden. Wat er namelijk momenteel met de rijstprijzen gebeurt, is totaal en absoluut onaanvaardbaar.