De kogel is door de kerk: minister Armand Achaibersing heeft gisteren, zoals bekend werd, zijn portefeuille van minister van Financiën en Planning, ter beschikking gesteld van president Santokhi. De bewindsman stapt per 1 september op en doet dat om zuiver persoonlijke overwegingen. Achaibersing, een gepensioneerde CEO van Assuria, werd minister van Financiën en Planning in het kabinet Santokhi, nadat hij bereid werd gevonden zijn schouders onder het zware werk op dit ministerie te zetten. Zelfs Achaibersing had niet exact kunnen bevroeden, hoe ernstig de financieel-economische en monetaire schade was, die veroorzaakt was door het vorige kabinet Bouterse. Achaibersing heeft de afgelopen twee jaar, zeker wél getoond een goed, kundig en eerlijk bestuurder te zijn op het voormelde departement. Ook de onderhandelingen met externe schuldeisers kwamen op zijn bord terecht en hij wist zaken met veel stunt- en vliegwerk, in goede banen te leiden. Maar Achaibersing  was er bij zijn aantreden, zeker van op de hoogte, dat hij op een koppijnministerie terecht zou komen en toch aanvaardde hij het ministerschap. Dat deze integere man het moeilijk heeft gehad de afgelopen ruim twee jaar, behoeft geen betoog. Steeds weer werd er van alle kanten aan hem getrokken om geld en dat niet slechts door ontevreden lieden uit de ambtenarij, maar niet in het minst vanwege de voortdurende en onophoudelijke financiering van maandelijkse en zeer noodzakelijke uitgaven. Recentelijk nog de olierekening, die niet op tijd kon worden voldaan en in de tientallen miljoenen dollars, was opgelopen. Steeds weer die stakingen van mensen die niet op tijd konden worden betaald en de enerverende verwijten die aan de regering – direct en indirect – aan zijn adres werden gemaakt, moeten zeer vermoedelijk op de man zijn gemoed hebben gewerkt. De straatacties en het oplopende onbegrip bij landgenoten die het zeer moeilijk hebben en naar verlichting in het bestaan streven, zijn zeker Achaibersing niet onopgemerkt gebleven. Het wél willen helpen en daar niet in slagen door groot geldgebrek, moet voor elke minister op Financiën en Planning zeer frustrerend hebben gewerkt en dat is nog steeds zo. Achaibersing geeft er de brui aan, en niet alleen door het vele werk, maar ook door bepaalde tegenslagen in het leven die je als mens plotsklaps kunnen overkomen. Deze minister is een goed en eerlijk mens, die beter heeft verdiend en het is dan ook begrijpelijk, dat hij het voor hem juiste moment heeft gekozen, het voor gezien te houden. Voor de regering is het van het allergrootste belang een waardige, kundige en eerlijke vervanger voor minister Achaibersing aan te wijzen en benoemen. Hopelijk wordt het iemand die niet kan worden gevoegd in het rijtje van “family en friends”. Iemand die slechts het gehele landsbelang voor ogen heeft en niet dat van een kleine selecte groep. Het vertrek van minister Achaibersing mag zeker als een kolossale aderlating voor en door de huidige regering worden gezien.