Zijn we voor de zoveelste keer doende, ons imago naar de rest van de wereld aan te het besmeuren? Zijn we ook voor de zoveelste keer bezig, een buurland tegen de haren in te strijken? Houden we ons wederom openlijk en nadrukkelijk bezig met de mensenhandel en ook de mensensmokkel? En stellen we daarbij de crimineel ingestelden openlijk in de gelegenheid, grote groepen het land binnen te brengen, onder het mom van goedkopere arbeidskrachten? Hoe kan een regering, die volgens haar eigen zeggen doende is Suriname een schoner blazoen te bezorgen na een periode van totale besmeuring van de naam van onze republiek, dit doen?
We hebben het over het overstag gaan van onze machthebbers om een partij gelieerde figuur, toestemming te geven, grote groepen zogenaamde gastarbeiders uit Haïti door middel van chartervluchten, naar ons land te halen. We weten allemaal dat het hier om economische vluchtelingen gaat, die er alles aan doen de gewelddadige chaos die op Haïti heerst, te ontvluchten. Op Haïti heerst al langer dan een jaar een grote chaos, waar gewapende bendes meer macht hebben dan het volkomen verbleekte gezag, na de moord op president Jovenel Moisé. Door de oorlog in Oekraïne heeft de internationale pers nog maar nauwelijks aandacht voor de gebeurtenissen op dit door geweld verscheurde deel van het eiland Hispaniola. Het is daar kommer en kwel en een ieder die het zich maar enigszins kan veroorloven, wil het eiland verlaten. En daar komen dan de mensenhandelaren en mensensmokkelaars in beeld, die veel geld verdienen aan deze vorm van misdrijf. We weten ook allemaal, dat Haïtiaanse migranten niet in Suriname wensen te blijven. Hun droom is Frans-Guyana, om aldaar van de sociale voorzieningen van Frankrijk, te kunnen profiteren. De Franse overheid heeft de Surinaamse regeringen van Bouterse en Santokhi er bij herhaling op gewezen, dat Haïtianen Suriname als springplank misbruiken en dat hun eindbestemming het Franse departement Frans-Guyana is en via Albina de grens oversteken. Als de regering Santokhi denkt te moeten zwichten voor een stel kapitaalkrachtige figuren – die geen onbekenden zijn in de informele sector – door grote groepen Haïtianen via charters binnen te halen, dan zet ze de goede bilaterale verhoudingen met het grote en machtige Frankrijk zeker op de tocht. Niemand moet ons komen vertellen, dat men goedkope arbeidskrachten aan het invoeren is uit Haïti. Deze lui zijn ons om de tuin aan het leiden, en er wordt grof geld uit de zakken van deze mensen geklopt. Maar niet slechts Frankrijk plaatst nu wederom een groot vergrootglas op dit land en zijn bedenkelijke praktijken, maar ook andere landen die een broertje dood hebben aan mensensmokkel en –handel, hebben ons in het vizier. Men moet bij de regering Santokhi niet komen met tal van drogredenen, om wederom vluchten op Port-au-Prince toe te staan. Het gaat om economische vluchtelingen die grotendeels via smokkelroutes verder zullen reizen, tot groot ongenoegen van onze buurlanden. Maar het gaat niet slechts om Haïtianen, die nu bij activiteiten als mensensmokkel en -handel betrokken zijn geraakt.
Er is ook een behoorlijke instroom van Cubanen gaande, waarbij deze lui Suriname als transitoland misbruiken om via mensensmokkel en –handel, richting Frans-Guyana en Brazilië te komen. Los van het feit dat groepen Cubanen illegaal werken voor lagere lonen en onze werkers het brood uit de mond stoten, is hun arbeid hier tijdelijk. Men leeft onder erbarmelijke omstandigheden in appartementen of woningen die voor bewoning ongeschikt zijn en spaart enige tijd om de verdere reis richting Zuid-Amerika en ook de VS, mogelijk te maken. Zulks natuurlijk in het geniep en via tal van sluiproutes. Ook zijn er bendes hier en op Cuba bij deze handel en smokkel betrokken. De Cubanen misbruiken zowel Guyana als ons land om verder te trekken. En op deze tocht met verdere eindbestemming, wordt grof geld verdiend in dollars of euro’s. De Surinaamse regering mag geen moment haar ogen sluiten voor deze vorm van criminaliteit, omdat het haar zeker zal worden aangerekend door het buitenland. De mensensmokkel en mensenhandel, kan daarenboven in een land als het onze niet onopgemerkt plaatsvinden, daarvoor zijn de routes te bekend en is het gauw duidelijk, wie zich daar allemaal mee bezig houden. We vragen ons daarom met nadruk af, wat voor deze regering belangrijker is: de bilaterale en toch goede relatie met het grote en machtige Frankrijk, of de sponsoring van een bekende witwasser, die daarenboven nog regelmatig zijn grote schuif via sociale media denkt te kunnen opentrekken. Dit kan dit sujet alleen maar als hij grote invloed binnen een bepaalde coalitiegenoot, heeft ingekocht. Dit soort illegaliteit maakt ook dat steeds meer capabele en zeer noodzakelijke mensen, dit land de rug toekeren en zich bij de groep brain drainers voegen.