Er zijn momenteel signalen dat de wisselkoersen van de dollar en de euro ten opzichte van onze munteenheid, een daling vertonen. Waar dat allemaal aan gelegen heeft dat wisselkoersen binnen twee weken ineens snel moesten stijgen, is niet voor een ieder duidelijk. Wel is te verklaren, dat de vraag naar vooral dollars toenam, omdat er veel meer vreemd geld moest worden neergeteld voor bijvoorbeeld brandstof. In ieder geval noteerde de Centrale Bank van Suriname, gisteren een wisselverhouding met de dollar van 23.63,- SRD  en voor de euro  23.60,-.  Afgelopen maandag  werd de dollar nog voor  SRD 24.28,-  verhandeld en de euro voor  SRD 24.39,-. Dat de wisselkoersen ineens een daling laten zien, heeft natuurlijk ook te maken met een afname in de vraag, en dat de geldhandelaren natuurlijk ook niet willen blijven zitten met grote hoeveelheden vreemd geld en het ze ongelegen uitkomt, geld te verliezen door een te hoge koers aan te houden. Wat natuurlijk ook speelt, is dat speculeren op een gegeven moment veel geld kan opleveren, maar als je de zaak niet goed blijft monitoren, verlies ook mogelijk is. Waar men vooral rekening mee dient te houden, is dat men vooral de economie van het land grote schade toebrengt, als men een koers maar blijft opvoeren. Een aanhoudende koersverhoging maakt ook dat alle goederen en diensten ook verder stijgen en het volk steeds armer wordt. Een groot gevaar dat daarin zeker schuilt, is dat men sociale onrust in de hand werkt, hetgeen groot nadeel oplevert voor de algehele economie en beoogde investeringen. Natuurlijk zijn er kwaadwilligen onder de geldhandelaren die politieke doeleinden nastreven, omdat het ze momenteel niet echt voor de wind gaat. Deze lieden zijn de pest voor dit land, omdat het algemeen belang ze niet voorstaat. Koersverhogingen werken over de gehele linie ontmoedigend en elke sector ondervindt daar nadeel aan. Willen we bijvoorbeeld vooruitgang boeken in de landbouwsector en de prijzen voor voeding stabiel houden, dan moeten de wisselkoersen ook stabiel blijven. Wij blijven er hier op hameren, dat de overheid de agrariërs dient te ondersteunen door landbouwchemicaliën invoerrechtenvrij binnen te halen. Hiervan zullen de grootlandbouw, de tuinbouw en anderen die niet zonder deze producten kunnen produceren, profiteren. Willen we rijst, groenten en fruit betaalbaar houden, dan zal de overheid deze sector tegemoet moeten komen. Eigenlijk begrijpen we totaal niet, waarom de overheid tot op heden niet heeft besloten, meststoffen en landbouwchemicaliën tegen een veel lager tarief aan invoerrechten binnen te laten komen en voor bepaalde chemicaliën helemaal de invoerrechten te schrappen. Zonder deze incentives, zullen we er zeker niet in slagen de voeding voor het volk betaalbaar te krijgen.