Dagelijks worden winkeliers en dan vooral de exploitanten van een supermarkt, onheus behandeld door klanten die van mening zijn, dat de goederen te duur worden verkocht. Scheldpartijen en zelfs bedreigingen, zijn daarbij niet ongewoon. De klanten die zich zo opstellen, hebben geen flauw idee hoe een prijs van een product tot stand komt en dat de winstmarge vanwege de overheid, op het product vooraf is vastgesteld. De meeste supermarkten betrekken hun goederen van de groothandel, die ook te maken heeft met prijzen die veelal in het buitenland worden vastgesteld en waarop ook nog de vracht, invoerrechten, omzetbelasting, lokaal transport, bedrijfslasten en de lokale winstberekening erbij komen. De detailhandel, in dezen de supermarkthouder, moet dan met een kleine winst de goederen aan de consument brengen. Maar door de opeenvolgende devaluatie van de SRD ten opzichte van de dollar en euro, zijn de buitenlandse goederen zeker duurder geworden voor de consument en daar kan de kleinhandelaar, niets aan doen. Hij krijgt wél dagelijks met de scheldpartijen en bedreigingen te maken. Een ander aspect dat zeer nadelig voor de supermarkteigenaar is, betreft de gedaalde koopkracht en het vervallen geraken van zeer prijzig geworden voedingswaren. Vooral blikvoeding is heel duur geworden en kan geruime tijd op de schappen blijven staan en daardoor vervallen. De kleinhandelaar verdient op deze vervallen goederen, indien hij ze niet vroegtijdig in de uitverkoop doet, helemaal niets. Deze goederen leveren slechts verlies op en stellen de supermarkteigenaar niet in staat, ze te vervangen. Het lijden van verlies heeft gemaakt dat menig supermarkthouder in stad en district reeds zijn zaak heeft gesloten of iets anders is gaan doen, wat meer opbrengt en minder hoofdpijn inhoudt. Kortom, de supermarkthouder heeft nauwelijks invloed op de uiteindelijke prijsbepaling. Natuurlijk zijn er enkelen, die trachten de consument een “poot” uit te draaien, maar die groep is zeer klein, omdat de meesten beseffen dat vertegenwoordigers de overheid elk moment kunnen binnenvallen om controle uit te oefenen over het gehele reilen en zeilen in de winkel, inclusief de prijzen van goederen. Een van de grootste problemen waar de kleinhandel nu ook dagelijks mee geconfronteerd wordt, betreft diefstal bedekt en ook openlijk. Brutale klanten spelen het gewoon klaar bier en of softdrinks uit de koelkast te halen en er gewoon de winkel mee uit te lopen, daarbij nog enkele bedreigingen uitende. Weer anderen moffelen de gestolen kleine producten weg in kleding of tas. Tegen deze vorm van crimineel handelen kan de winkelier vaak genoeg weinig doen en hoeft op de politie niet te rekenen, want die heeft geen tijd voor deze ‘kleine’ zaken. Het is zeker zo binnen een geordende samenleving, dat deze groep ondernemers wel op bescherming van de overheid moeten kunnen rekenen, want als de zaak niet in positieve zin verandert, zullen veel meer er het bijltje bij neerleggen.