De regering onder leiding van president Chandrikapersad Santokhi, verkeert momenteel in zwaar weer en heeft te maken met een toenemende onvrede bij een heel groot deel van de Surinaamse samenleving. Het schandaal rond de verduisterde ruim  40.9 miljoen SRD van de rekening van Financiën bij de Centrale Bank, heeft de verontwaardiging bij  het reeds getergde volk, alleen maar verder doen toenemen.  Al zeker  langer dan zes jaar heeft dit volk te maken met wisselkoersstijgingen en in het verlengde daarvan ernstige stijgingen van goederen en diensten, terwijl de inkomsten van de doorsnee burger daar zwaar op achter zijn gebleven. De situatie is nu zelfs zo, dat ofschoon velen dubbele baantjes hebben, ze in de tweede week van de maand geen geld meer hebben, om de maand door te komen. De depreciatie van de Surinaamse dollar heeft de verarming van de Surinaamse mens heel zichtbaar gemaakt en de wrevel erg doen toenemen. Velen zijn radeloos geraakt en hebben dat ook de afgelopen maandag en dinsdag laten merken.  De regering die slecht bij kas is, heeft niet veel mogelijkheden om snel verlichting voor de samenleving te brengen. Wat ze wel moet trachten te bewerkstelligen, is dat het volk niet verder pienaart. Ze zal aan bepaalde minimale voorwaarden  moeten zien te voldoen.  Een van de voorwaarden is dat de prijzen van goederen van diensten niet verder toenemen. Die moet ze zo goed als mogelijk, onder controle zien te houden. Het is bekend dat de externe inflatie van goederen en diensten ook een vreselijk nadelig effect sorteert, ook voor ons land en dat de doorsnee burger dat niet begrijpt en of dat niet wenst in te zien. Heeft alles te maken met wisselkoersverhoudingen en stijgingen van prijzen in het buitenland. Maar het volk moet eten en rond zien te komen met de maandelijkse verdiensten en dat wordt steeds moeilijker. De regering moet meer en beter met de samenleving communiceren, anders krijgt ze wel de grootste problemen, want velen zijn namelijk al behoorlijk verhit. Henck Arron verklaarde eens tegenover een redactielid, dat elke Surinaamse regering aan bepaalde minimale voorwaarden moet kunnen voldoen, om te kunnen aanblijven. Volgens Arron, moet een regering te allen tijde  de olierekening kunnen betalen, genoeg deviezen hebben om de medicijnenvoorziening te garanderen, de kookgasrekening moet op tijd voldaan worden, de ambtenaren moeten maandelijks hun salaris kunnen ontvangen en er moeten voldoende deviezen zijn om de primaire levensbehoeftes voor het volk, te kunnen importeren. Elke regering moet ernaar streven dat te allen tijde te kunnen realiseren. Kan ze dat niet langer, dan is het volgens Arron, einde verhaal voor dat kabinet. De huidige regering Santokhi draagt de verantwoordelijkheid deze minimale voorzieningen te kunnen garanderen. Ook moet ze zien de inflatie onder controle te houden, omdat niet van loontrekkers kan worden verlangd, dat ze met het salaris niet door de maand komen en er sprake is van een aanhoudende verarming. Hopelijk zal ze er wel in slagen de ellende die men thans doormaakt, een halt toe te roepen en verbetering bewerkstelligen.