Zijn we in dit land nog wel in staat onze burgers op een afdoende wijze te beschermen en daarenboven verhinderen, dat vreemde  gewapende machten ons territoir betreden om bij zich voordoende calamiteiten, zeer noodzakelijke hulp te bieden? Deze opsomming van vragen mag zeker gesteld worden, als we kijken naar bijvoorbeeld gewelddadigheden die zich voordoen in het binnenland en waarbij Paramaribo slechts komt kijken, wanneer veel kwaad reeds is geschied.

Het afgelopen weekend werd ons  gemeld, dat zich wederom een zeer ernstig incident heeft voorgedaan in het plaatsje “Kisaï” aan de Tapanahonyrivier tussen enkele Marrons behorende tot de Aucanerstam.  Aucaners die  te Kisaï zich bezighielden met de goudwinning, werden enkele maanden geleden door bewones afkomstig uit Godoölo gewapenderhand uit hun goudputten verdreven, waarbij opgezette installaties werden vernietigd. Door de overmacht uit Godoölo trokken de eerstgenoemde porknokkers zich terug uit Kisaï. Maar daar is het niet bij gebleven. Ze keerden het afgelopen weekend gewapenderhand terug om hun oude plek wederom te bezetten en om hun goudwinningsactiviteiten te kunnen hervatten.  Er braken gevechten uit, waarbij een man vreselijke kapverwondingen werden toegebracht. De inmiddels ter plekke gearriveerde Franse politie kon de vijandelijkheden onder controle krijgen en de ernstig gewonde man evacueren naar een Franse ziekeninstelling. Schandalig gewoon, dat er buitenlanders het Surinaamse grondgebied moeten betreden om een groter bloedbad te voorkomen, omdat we zelf niet eens in staat zijn militaire- of politieeenheden in het gebied te vestigen en onderhouden. Na het beëindigen van de binnenlandse strijd tussen Jungle Commando en het Nationaal Leger eind jaren tachtig en begin jaren negentig, is geen enkele regering er  meer in geslaagd, een adequate politieaanwezigheid  in het Boven-Marowijne en  Lawagebied te vestigen. Het is er gewoon een “free for all” en de overheid schijnt daarbij te rekenen op het traditioneel gezag dat al jaren ernstig aan gezag heeft ingeboet. Als je Albina verlaat richting bovenloop van de Marowijnerivier, ben je eigenlijk aan de “ wolven” overgeleverd en vogelvrij.

Je kan op deze grensrivier veel eerder rekenen op bescherming van de “Police National” of de Gendarmerie van  Frans Guyana dan op protectie van onze eigen mensen.  Velen vragen zich daarom ook af, hoe het zit met de nationale veiligheid en territoriale integriteit van dit land en dan wel in het bijzonder in het oosten. Ook de huidige regering kan de huidige onverkwikkelijke en heel gevaarlijke toestand in dat gebied, niet ongemoeid laten voortduren, want  het is nog steeds Surinaams grondgebied en de bewoners aldaar hebben zeker ook recht op bescherming.