Is de geschiedenis zich aan het herhalen en wordt de destabilisatie van een wettelijk gekozen regering,  in verhevigde vorm voortgezet? Het is duidelijk dat de NDP en haar leiders, het opgelopen verlies bij de op 25 mei gehouden algemene en geheime verkiezingen, niet zomaar over zich heen zullen laten gaan. Er is alvast een financieel-economische ravage aangericht en er zijn op alle ministeries goederen gestolen om het kabinet Santokhi, het werken onmogelijk te maken. Van kantoorinventaris tot voertuigen zijn verduisterd in een serie van destabilisatiepogingen, die zeker aanzienlijke opvolging zullen genieten. Velen zijn vergeten wat er na de verkiezingen van 1987 met het kabinet Shankar-Arron is gebeurd. We kennen de creatie van de zogenaamde inheemse verzetsorganisatie “Tucajana-Amazones” met als leiders de commandanten Thomas en Matto en het afgrendelen van delen van het Surinaamse grondgebied. We weten ook allemaal, dat deze verzetsbeweging door Bourterse en zijn NDP werd gesticht en dat de bewapening van deze zogenaamde verzetsgroep, uit de wapenkamer en munitiebunker van het Nationaal Leger op touw werd gezet. En als dat niet genoeg was, werden er ook nog jeugdige Marrons onder de noemers Mandela, Angula en Koffiemakka, aangezet om hele gebieden te destabiliseren. Navolgend op deze grootschalige en niet ondoorzichtige destabilisering van de regering Shankar-Arron, werd erop kerstnacht 1990, een drogreden bedacht, om de tweede staatsgreep te plegen, die bekend staat als “De Telefooncoup”. Een staatsgreep die gewoon met veel militaire intimidatie en machtsvertoon werd gepleegd. Na deze staatsgreep werden er in mei 1991, wederom verkiezingen gehouden en de NDP wederom weggestemd. Het eerste kabinet Venetiaan trad aan, en in 1992 werd er een vredesakkoord gesloten met het Jungle Commando en al de door Bouterse gecreëerde verzetsgroepen, die het land alleen maar nog meer materiële en andere vormen van nadeel hadden berokkend. Inmiddels circuleert er een filmpje op sociale media van een jonge inheemse jongeman, gestoken in camouflagekleding en voorzien van een five-shooter jachtgeweer, die dreigt met acties tegen de regering, omdat hij van mening is, dat Suriname van de inheemsen is en dat het niet meer lang zal duren, alvorens een inheemse president het land zal besturen. Het kan zijn dat het hier om een totaal misplaatste grap gaat, maar er moet vanwege de regering, zeker niet schouderophalend aan voorbij worden gegaan. We leven niet meer in de jaren tachtig of negentig van de vorige eeuw, maar dienen er wel rekening mee te houden, dat er nog steeds bejaarde krachten in ons midden existeren, die denken dat een democratisch gekozen regering op een dergelijke wijze kan worden gedestabiliseerd en uiteindelijk verwijderd.