Tijdens de ‘Media Sensitization Session’ georganiseerd door de Paho/WHO, is gebleken dat de verslaggeving over Covid-19 een uitdaging is voor journalisten in Suriname. Zij hebben gisteren naar aanleiding van de verspreiding van Covid-19 over de hele wereld, handvatten gehad over hoe ethisch en verantwoord te werk te gaan in hun verslaggeving over Covid-19. De media zijn namelijk een belangrijk instrument van waaruit informatie de samenleving bereikt. Volgens Karen Lewis-Bell, vertegenwoordiger van de Paho in Suriname, is de sessie bedoeld om journalisten te begeleiden, de informatie rond Covid-19 zo goed en duidelijk mogelijk over te dragen, zodat de individuen begrijpen wat er van hen wordt verwacht.
Rachael van der Kooye, Paho/WHO National Communication Consultant, belichtte in het kort het Covid-19 informatief handboek voor journalisten, waarin advies wordt gegeven aan journalisten, over hoe de berichtgeving over Covid-19 kan plaatsvinden, waarop ze moeten letten bij de verslaggeving en hoe journalisten zich zouden kunnen beschermen bij het doen van verslag over Covid-19. Van der Kooye zei ook waar de journalisten terecht kunnen voor de juiste informatie ten aanzien van Covid-19. Het is gebleken dat in Suriname niet alle mediawerkers zich houden aan Covid-19 maatregelen. In bepaalde radio en televisie programma’s wordt de social distancing niet in acht genomen. Er zijn ook weinig journalisten met een verlengstuk voor hun microfoons tijdens interviews om vooral te kunnen voldoen aan de social distancing.
Een paar journalisten hebben aangegeven, dat zij voor zichzelf hebben beslist bepaalde items niet te verslaan als de werkgever niet zorgt voor PPE’s (Personal Protective Equipment). Volgens een journalist zouden beleidsmakers ook trainingen moeten krijgen over hoe om te gaan met de pers en het nieuws dat zij beheren en zo angstvallig achter houden. Ook het noemen van namen van bijvoorbeeld publieke figuren die besmet zijn, kwam aan de orde. Volgens Adley Breeveld, Paho/WHO National Consultant Health Promotion and Social Determinants of Health, zijn er binnen de Paho/WHO duidelijke regels, als het gaan om de bewaring van de privacy van mensen.
Belangrijk is dat de naam pas genoemd wordt als de persoon in kwestie zelf aangeeft besmet te zijn. Hij liet de nuances bij publieke figuren en de regels binnen de journalistiek over aan de journalisten. Hij gaf wel aan dat een ieder recht heeft op privacy.
Breeveld zei dat er heel veel wordt gekeken naar journalisten en dat berichten van de media heel veel invloed hebben op het publiek. Breeveld wees op het belang, om vooral het nieuws te verifiëren en zo te voorkomen dat er geen fake nieuws verspreid wordt.
Een journalist vroeg hoe het staat met mediaeigenaren die van mening zijn, dat een bericht opgenomen kan worden omdat het op een gerenommeerde website staat. Achteraf kan soms blijken dat het bericht fake was. Ze wilde weten of het dan niet eerst bij de eigenaren en hoofdredacteuren moet beginnen. “Een ander probleem is dat redacties onderbemand zijn, waardoor journalisten snel moeten werken. Er is vaak bijna geen tijd om te verifiëren”, haalde ze aan.
Volgens Breeveld is het belangrijk dat ook het positieve ten aanzien van Covid-19 wordt belicht zoals herstellende patiënten. In het buitenland zijn journalisten zelfs helemaal in het ziekenhuis om te praten met patiënten. Carla Boëtius voorzitter van de Surinaamse Vereniging van Journalis-ten, merkte op dat journalisten in Suriname niet eens mogen weten wie de patiënten allemaal zijn.
“Hier weet je niet wie genezen is. Het wordt allemaal zo bewaakt, terwijl het een mooi verhaal is. Men praat over schending van privacy, maar geef ons de gelegenheid om de persoon te vragen als het kan”. Astrid van Sauers, Paho/WHO National consultant for Public Health Emergencies, Anti-Microbial Resistance and Food Safety, gaf daarnaast een presentatie over het ontstaan van de ziekte, hoe je de ziekte kan krijgen, de symptomen, de behandeling, de vaccinatie en de maatregelen die Suriname heeft genomen en in het vervolg kan nemen.
