De gehele Surinaamse gemeenschap leeft sinds de eerste Covid-19-coronavirus besmettingsgevallen in Saint Laurent du Maroni bekend werden, en niet lang daarna de eerste gevallen in onze hoofdstad werden onthuld, in de ban van dit gevaarlijke virus, die via de vliegverbinding met Nederland in ons land zijn geïmporteerd. De positieve besmettingsgevallen zijn tot nog toe op 10 gekomen, maar we mogen ons nu zeker geen illusies maken en denken dat het daar wel bij zal blijven. Het is daarom goed dat de gezondheidsautoriteiten in dit land de bestrijding van dit virus en het voorkomen van een verdere verspreiding, momenteel als prioriteit zien en dienovereenkomstig handelen. Wat zeker nu moet gebeuren, is dat de voorlichting vanwege volksgezondheid veel intensiever dient te worden en dat men bijvoorbeeld op de televisie laat zien, wat patienten op de Intensive Care moeten ondergaan, wanneer ze getroffen zijn door dit COVID-19 coronavirus. De overheid heeft een ‘’avondklok’’ van 20.00 uur tot 6.00 uur ingesteld, maar toch zijn er nog dwaze en onverantwoordelijke mensen die niet thuis willen blijven en politie en leger denken te moeten tarten. Deze mensen begrijpen niet, dat ze door hun verwerpelijk gedrag ook slachtoffer kunnen worden van COVID- 19 en dat deze ziekte ook voor hen fatale gevolgen kan hebben. En temidden van deze COVID-19 dreiging, verkeren anderen wel in enorme angst ook besmet te geraken. Binnen het bedrijfsleven is deze angst levensgroot en ook nadrukkelijk merkbaar bij de langere sluiting van winkelbedrijven. Bij productiebedrijven heeft men werktijdverkortingen en shift-arbeid ingesteld, om het aantal werknemers op de werkvloer te verminderen en besmetting van het meergenoemde virus, terug te dringen. Vooral binnen de detailhandel is de angst groot en zijn de openingstijden aangepast en in veel gevallen bestaat hier een grote onoverzichtelijkheid. Vooral klanten die op gebruikelijke locaties gewend zijn te winkelen, zorgt dit voor groot ongerief omdat men niet meerdere keren uit huis wenst te gaan om noodzakelijke levensmiddelen te kunnen betrekken. De winkelier heeft in veel gevallen ook een gezin en wenst zo min mogelijk blootgesteld te zijn of worden aan dit vreselijke virus. Een ander aspect dat thans heel nadrukkelijk speelt, zijn de prijzen die moeten worden berekend voor allerhande producten, zonder daarbij het risico te lopen, groot verlies te lijden en daardoor niet in staat te zijn de goederen in dezelfde hoeveelheden, te kunnen vervangen. Door de introductie van de nieuwe valutawet op 21 maart in de vroege ochtend, is er bij de totale handel grote onzekerheid ontstaan, voor wat betreft de aanschaf van producten en de berekening van tarieven. Op basis van welke koers, moet het stukgoed berekend en geprijst worden zonder daarbij verlies te lijden en niet tegelijkertijd tegen de nieuwe wet te handelen? Geen enkele handelaar of die nu tot de groothandel of de detailhandel behoort, wenst door een wet die niet het juiste resultaat zal opleveren, nadeel te ondervinden. Deze onzekerheid maakt dat veel handelaren de goederen voorlopig liever binnen houden dan verlies te lijden door voor te lage cq niet winstgevende tarieven te verkopen. Of je nou een auto of een pot pindakaas verkoopt, het moet voor elke handelaar winstgevend blijven, ongeacht de wisselkoerswaarde van de SRD ten opzichte van de US dollar of de Euro. Dat zal de regering die een niet goed doordachte valutawet in DNA heeft doorgedrukt, heel goed moeten gaan beseffen. Wisselkoersen worden namelijk niet gestabiliseerd of verlaagd door een slechte wet, maar die komen onder onze huidige omstandigheden nog steeds tot stand door vraag en aanbod.