Recentelijk is gebleken dat Suriname zich niet houdt aan de goudwinningsvoorwaarden die zijn opgenomen in een met Frans- Guyana getekend verdrag. In de overeenkomst die dateert uit 1915, staat dat beide landen toestemming moeten geven voor het doen aan goudwinning langs de grens. Echter blijkt dat er aan de kant van Suriname aan actieve goudwinning wordt gedaan, zonder dat de Franse regering toestemming daarvoor heeft gegeven. “Dit verdrag is na de onafhankelijkheid nooit gewijzigd, dus het is nog steeds geldig”, zegt Erlan Sleur, voorzitter van milieuorganisatie Probios, tegenover de krant. Volgens Sleur is artikel 4 van het verdrag, duidelijk over het mijnen langs de grenslijn.
Het is bekend dat tussen Suriname en Frans-Guyana, de grenslijn dwars door het midden van Marowijnerivier loopt. Dit heeft tot gevolg dat mijnactiviteiten langs de grens, directe invloeden hebben op beide landen. “Er staat duidelijk dat beide regeringen toestemming moeten geven en Frankrijk heeft dat nooit gedaan. Toch bevinden zich aan de kant van Suriname, skalians die doen aan goudwinning en ook nog worden beveiligd door militairen”, zegt Sleur.
Volgens de Probios-voorzitter heeft zich drie weken geleden een incident voorgedaan, waarbij een van de skalians in het gebied van de Fransen kwam. Deze brachten het vaartuig aan wal, waarop leden van de Ordening Goudsector (OGS) met een helikopter overvlogen om rekenschap te vragen. De skalian werd vrijgegeven door de Fransen, omdat die dachten dat het ging om een overheidsvaartuig.
“De skalian behoorde toe aan ene Rakish, die niet eens een vergunning had voor de Marowijnerivier, maar slechts voor de Sarakreek. Zo kun je zien hoe particulieren samenwerken met de overheid”, stelt Sleur.
“De Fransen gaan ervan uit dat het verdrag nog steeds geldt, omdat het nooit is gewijzigd”, zegt Sleur. Volgens hem ondervinden niet alleen de Fransen last van deze manier van goudwinning, maar ook de Surinaamse gemeenschap langs de Marowijnerivier. “De mensen moeten leven van de vis in dit gebied, echter zit die vol met kwik”, aldus Sleur.
Hij geeft verder aan dat het niet verbazingwekkend is dat met deze regering niet gepraat kan worden over gouwinning op de Marowijnerivier.
“We weten dat de skalians toebehoren aan mensen uit het kabinet van deze regering”, zegt de voorzitter. Hij geeft aan het erg te vinden dat de procureur-generaal (PG) zich onthoudt van commentaar rondom deze kwestie. “Ik weet niet als het in dezen gaat om angst of als hij gecommandeerd wordt, maar we weten allemaal dat deze regering mensen op posten plaatst die in feite zouden moeten dienen als bloementuin”, aldus Sleur.

door Yves Kloppenburg