Het is overduidelijk verkiezingstijd en de huidige bestuurders van de republiek, komen met tal van voornemens en beloften, die volgens hen, zullen worden gerealiseerd als de kiesgerechtigde landgenoot wederom besluit ze nog vijf jaar bestuursmacht te verschaffen. De regering Bouterse wil huizen, scholen en ziekenhuizen bouwen en denkt daarbij niet goed na hoe het zit met bijvoorbeeld goede wegenaanleg, afwatering en de broodnodige nutsvoorzieningen. We zien bijvoorbeeld dat er een ziekenhuis zal worden opgeleverd in Wanica en dat de medici niet eens lokaal voorhanden zijn en men daarom als uitweg maar Cubaanse artsen in het ziekenhuis zal plaatsen. Voor wat het verplegend personeel betreft, is het niet duidelijk waar het vandaan zal worden gehaald en of er voor deze mensen voldoende accommodatie is. Ook het Marwina Ziekenhuis, gebouwd langs de Luitenant Weyneweg dichtbij Albina, functioneert tot op heden niet naar wens en gewonde of zieke bewoners van de grensplaats en omgeving, zoeken nog altijd hun heil op de Franse oever. Ook hier ontbreekt voldoende kader voor dat ziekenhuis in ruime mate. Suriname heeft een heel duidelijk gebrek aan gekwalificeerd kader om een snelle ontwikkeling van dit land op velerlei gebied op gang te brengen. Binnen het onderwijs is het gebrek aan gekwalificeerd en dus bevoegd kader, op vrijwel alle niveaus voelbaar en is het zelfs zo, dat bevoegde onderwijzers en docenten in de afgelopen jaren zijn weggetrokken en hun plaatsen niet ingevuld werden door mensen met soortgelijke of dezelfde kwaliteiten. Veel personen in het onderwijs zijn namelijk moe geworden van de werkomstandigheden en de economische crisis in het land waarbij door geldontwaarding, het salaris niet voldoende meer is om van rond te komen. Als gevolg van deze brain drain, vindt er verzwakking plaats binnen de publieke en particuliere sector en worden er niet op tijd of gewoon verkeerde beslissingen genomen, die tot stagnatie en verlies in veel opzichten leiden. Suriname wordt geplaagd door gebrek aan capabel kader en daar dient verandering in te komen, want met wat thans voor handen is, komen we veel te langzaam vooruit en op veel plaatsen staat de zaak gewoon stil. Het ministerie van OWT&C, moet het al vele jaren doen zonder gekwalificeerde civiel technisch ingenieurs en is aangewezen op specialisten die in de particuliere sector werken en tegen forse vergoedingen bij bepaalde projecten hun diensten aanbieden. Een ander aspect dat zeer zeker niet uit het oog mag worden verloren, is dat veel kader dat zijn diensten hier zou willen aanbieden, niet gediend is van het huidige politieke klimaat dat in dit land heerst. Voorts geraakt men niet gecharmeerd van het feit dat Suriname geen stabiele wisselkoersen heeft en dat hierdoor, de salariëring telkenmale onder zware druk van de geldontwaarding komt te liggen, indien het geld in de nationale munt wordt uitgekeerd. Willen we in de toekomst bijvoorbeeld goed in westerse landen opgeleid kader naar dit land krijgen, dan moeten de omstandigheden vooral op het politieke vlak een aanmerkelijke wijziging ondergaan. We zullen dan ook onze affiliaties met allerhande socialistisch ingestelde armoedzaaiers, op een zijspoor moeten brengen. Indien het dan ook beter zal gaan met onze economie, en  er wederom vaste wisselkoersen zijn, zullen de investeringen lokaal en van externe zijde weer aantrekken en wordt het interessant voor de buitenwacht om het hier opnieuw te proberen. Het goed opgeleid kader zal dan ook meer zekerheid krijgen en de stap wagen om hier te komen wonen en werken. Voorlopig en onder ongewijzigde omstandigheden, kunnen we het voor wat betreft het aantrekken van meer en bevoegd kader, gerust schudden.