Volgens Ashwin Adhin, vicepresident van dit land, moeten leden van de oppositie het niet steeds hebben over de vele leningen die door de overheid gesloten zijn, zowel lokaal als in het buitenland, en thans een schuld van 2.5 miljard dollar vertegenwoordigen. Volgens de huidige ondervoorzitter van de NDP tijdens zijn toespraak afgelopen vrijdagavond in OCER, is er niets mis mee dat Suriname thans 2.5 miljard dollar aan schulden heeft. De vicepresident trachtte de aanwezigen ervan te overtuigen dat het geen verontrustende schuld betreft, omdat ons land genoeg goud-, aardolie- en bauxietreserves heeft met een waarde van meer dan 200 miljard dollar en dat daarom de leningen gemakkelijk terug kunnen worden betaald. Adhin was overduidelijk doende zijn toehoorders te misleiden met een politiek praatje, dat slechts bij goedgelovigen en pover ontwikkelden, ingang zal hebben gevonden. We weten dat je om deze zware valutaleningen terug te kunnen betalen, een behoorlijke verdiencapaciteit dient te hebben als staat en dat aan elke lening een termijn van terugbetaling verbonden is en dat ook daarbij rente is. Aan elke lening, groot en klein, worden stringente voorwaarden verbonden en daar zal Suriname zich als land aan moeten houden en dan maakt het niet uit welke regering aan de macht is of komt. De schulden staan recht overeind en we zullen ze terug moeten betalen om onverkwikkelijke zaken als bijvoorbeeld een default, te voorkomen. Adhin moet zich tegen beter weten in niet zitten rijkrekenen op inkomsten die misschien in de toekomst Suriname groot geld kunnen opleveren. Wanneer je het over de inkomsten hebt uit de goudsector, moet nog blijken of deze voldoende zullen zijn om ons snel van de enorme schuldenlast te bevrijden. Over de vermeende aardoliereserves buitengaats wordt al maanden druk gespeculeerd, maar tot op heden hebben de offshore boringen niet het gewenste resultaat opgeleverd, waar Adhin en zijn partij over dromen. God behoede ons dat deze paarse kliek die niets anders weet dan verspillen en constant verkeerde prioriteiten kiest in hun zogenaamde ontwikkelingsvisie, de zeggenschap krijgt over de inkomsten en bestedingen van aardolie die vermoedelijk beneden onze territoriale wateren, nog verborgen ligt. Maar zolang die zogenaamde mega-olievoorraden niet gevonden zijn, mag Adhin zich niet rijkrekenen en de schulden proberen te koppelen aan een fata morgana. Ook de enorme bauxietreserves waarover dit land met name in Bakhuys beschikt, kunnen pas aangesproken worden en aan verdiend, als  je deze reserves ook daadwerkelijk op grote schaal kan ontginnen en daarvoor zal toch groot kapitaal aangetrokken moeten worden.  We praten dan over enorme investeringen van honderden miljarden dollars van bijvoorbeeld een of meerdere multinationale ondernemingen. Iamgold en Newmont zijn toch grote multinationale ondernemingen die hier zijn neergestreken om ons goud op enorme schaal te ontginnen? Dat hebben we toch niet met eigen middelen van staatswege kunnen realiseren? We praten hier over investeringen uit het buitenland, waar tot nog toe maar weinigen in geïnteresseerd zijn geraakt en dan vooral niet onder een regiem van Bouterse CS. Adhin weet ook, dat destijds we op de zeventiende plaats  van de rijkste landen ter wereld werden geplekt voor wat betreft onze natuurlijke rijkdommen. Allemaal mooi en waar deze notering die hier veel indruk heeft gemaakt, maar het is nog altijd zo, dat als je als land niet bij machte bent zelf deze natuurlijke hulpbronnen te ontginnen, het bij een mooie schriftelijke notering blijft en verder geen enkele significante bijdrage levert aan de verdere ontwikkeling van dit land. Adhin kan beter zijn mond houden als hij niets zinnigs te vertellen heeft. Er zijn namelijk en gelukkig nog voldoende krachten in dit land die zijn stellingen zonder veel moeite kunnen ontzenuwen en of tegenspreken.