Met de recentelijke aanname van twee zeer discutabele wetswijzigingen, is wederom gebleken dat de regeringspartij NDP en haar gevolg in het parlement, zich aan God noch gebod stoort en de beginselen van onze rechtsstaat zonder enig gevoel van schaamte vertrapt. En om dat luister bij te zetten, wordt de dag erna een geënsceneerde massameeting gehouden om te laten zien hoe groot de NDP nog zou zijn. Maar is dit wel waar? Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Deze feestmeeting zou sinds eind december gehouden moeten zijn en er zou een nieuw partijbestuur gepresenteerd worden. Dit evenement is meerdere keren uitgesteld. Nu hebben velen de RVB betaald, de eerste voorschotten zijn uitgekeerd door de nieuwe governor van de Centrale bank van Suriname, dus financieel gaat het de regeringspartij weer voorspoedig.

Wat is er hier eigenlijk aan de hand? Om zich te verzekeren van verkiezingswinst in mei 2020 en om de kans op een vernietigende nederlaag te mijden, heeft de NDP besloten om andere (nieuwe) partijen het leven zuur te maken. Als er hoge kiesdrempels worden opgeworpen bij de aanstaande verkiezingen, zal de nieuwe generatie partijen alle kans en motivatie worden ontnomen om mee te doen. En zo blijven er geen alternatieven over om voor te kiezen. Politieke partijen die namelijk mee willen doen aan de verkiezingen in 2020 moeten allereerst een waarborgsom betalen. Hoeveel het bedrag wordt, is afhankelijk van het aantal kiesgerechtigden. De 1 procent kiesdrempelregeling blijft gehandhaafd en per lid moet er wel SRD 25 betaald worden. Het totaal zal kunnen oplopen tot SRD 80.000 – SRD 100.000. Ook is er een einde gemaakt aan de decennialange traditie van pre-electorale combinatievorming. Dat wil zeggen dat politieke partijen die aan de verkiezingen deelnemen, vanaf het verkiezingsjaar 2020 op eigen kracht zetels moeten behalen. De wetswijzigingen zijn donderdag j.l. met 29 stemmen goedgekeurd door de -altijd het volk in de steek latende- regeringscoalitie. De oppositie was niet aanwezig in de zaal.

De eerste vraag die zich aandient, is of de regering zo een zwaarwegende maatregel mag nemen zonder die eerst aan de grondwet te toetsen? Een duik in de grondwet werpt namelijk een totaal ander licht op dit besluit: artikel 60 van de grondwet van Suriname stelt namelijk duidelijk dat:

• alles wat verder het kiesrecht betreft;
• de instelling van een onafhankelijk kiesbureau en zijn bevoegdheden;
• de indeling van Suriname in kiesdistricten;
• de verdeling van de zetels van De Nationale Assemblee per kiesdistrict en de methoden, volgens welke de regeling van de zeteltoewijzing plaatsvindt;

bij wet geregeld moet worden. Deze wetten, het kiesrecht aangaande, dienen met twee derde (34 stemmen) meerderheid te worden aangenomen in het parlement. Deze omstreden wetten zijn dus apert ongeldig, want deze wetten zijn met maar 29 stemmen aangenomen in het parlement.

Wat houdt het kiesrecht in? In korte bewoordingen: het recht om deel te mogen nemen aan de verkiezingen. Als de regering een belastingkiesrecht overweegt, zal dat echt met behulp van een twee derde meerderheid in De Nationale Assemblee moeten worden aangenomen en dat is 34 stemmen. Belasting- of censuskiesrecht houdt in dat alleen mensen die een bepaald bedrag betalen, voor kiesrecht in aanmerking komen. Het is moeilijk voor te stellen dat een zichzelf respecterend instituut als De Nationale Assemblee en het Kabinet van de President en hun deskundigen, hieraan voorbij zijn gegaan. Is dat domheid en weet men gewoon niet dat er zo een wetsartikel 60 bestaat, waarin alles wat het kiesrecht regardeert duidelijk is uitgelegd? Of heeft men gewoon lak aan het volk en vertrapt men de regels zonder enige schaamte en respect voor het Surinaams volk? In elk beschaafd land zou men er ook voor kiezen om zo een serieuze wetswijziging, en dan volgens de rechtsregels, pas over een aantal jaren in te laten gaan en wel bij de verkiezing van 2025. Verder geeft artikel 83 lid 3 van de Surinaamse grondwet o.a. onomwonden het volgende aan:

Een meerderheid van tenminste 2/3 deel van het grondwettelijk aantal leden van De Nationale Assemblée is vereist voor het nemen van een besluit inzake:

1. het wijzigen van de Grondwet;
2. het wijzigen van de Kiesregeling, voor zover het de in artikel 60 aangegeven onderwerpen betreft.

Er is dus bijzonder onzorgvuldig en lichtvaardig met de eisen van artikel 60 en artikel 83 lid 3 omgesprongen en dat is een onvervalste misdaad, bedrog en misleiding naar het volk toe. Dit geeft onomwonden aan dat de NDP, ondanks een partijfestijn in Ocer afgelopen vrijdag, in grote politieke nood verkeert en alles uit de kast lijkt te halen om niet te verliezen de aanstaande verkiezingen. Wat verder ook opvalt, is dat men dezelfde tactieken als de Venezolaanse dictator Maduro lijkt te hanteren om koste wat kost aan de macht te blijven. Een zeer zorgelijke ontwikkeling in ons land, is dit ‘Switi Sranan’?

Volk van Suriname. Wij van STREI! gaan ervan uit dat u allemaal ziet hoe willekeurig en ondeskundig er met uw rechten wordt omgesprongen door deze onverantwoordelijke NDP-regering. Geen enkele spreker heeft tijdens de feestmeeting aangegeven hoe men de enorme economische- en sociale problemen in het land gaat oplossen. De hoogste man van het land kwam niet verder dan “a tigri doro no en a tigri ati bron”. Wat heeft dat met concrete plannen te maken om de sterk verarmde bevolking hoop te bieden en de economische malaise in het land op te lossen? Een bekend spreekwoord over de tijger dat veel Surinamers bekend in de oren zal klinken is: ‘Te Tigri e baar na busi, no frede go luku, want na notu a de!’ Volk van Suriname, genieten jullie van het feesten en stem deze volksverlakkers met hun misleidende tactieken daarna massaal weg in mei 2020.

Peter M. Wolff #STREI!