De beperkte boot- en vliegverbinding is nog steeds een nekslag voor de export van agrarische producten naar het Caribisch gebied. Volgens Subhas Ganpat, voorzitter van Stichting National Livestock & Agriculture Foundation Suriname (NALA), is het een drama om producten in het Caribisch gebied te laten komen. De vlieg- en de bootverbindingen zijn niet gericht op het Caribisch gebied, wat het moeilijk maakt om vooral agrarische producten in het gebied te krijgen. Dit probleem was vorig jaar tijdens de 26e handelsmissie, congres en matchmaking, bespreekbaar gemaakt.
Volgens Ganpat is er nog niets veranderd. De ondernemers zijn afhankelijk van de carriers die op die route vliegen, maar de vrachtkosten zijn enorm hoog, dat geldt ook voor de prijzen van de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM). Vorig jaar had Suriname een proefzending van 800 kilo groenten en fruit naar Curaçao geëxporteerd. De kosten waren aan de hoge kant, ondanks dat de SLM had ondersteund. Hierna is er niet meer geëxporteerd. Ganpat geeft aan dat de mogelijkheden niet concurrerend zijn. Er is geen continuïteit, terwijl ook vliegschema’s kunnen veranderen. ‘’Zonder een betere garantie en een redelijke prijs heeft het geen zin”, stelt Ganpat.
Ganpat is sinds vorig jaar bezig met het uitwerken van een rechtstreekse bootverbinding tussen Paramaribo en Curaçao. Het streven is de boot gevuld te krijgen zodat die binnen vier dagen daar kan zijn. De route is volgens hem in vergevorderde staat en hoopt het dit jaar nog te presenteren. Het succes van de agrarische sector is naar zeggen van Ganpat niet alleen afhankelijk van de overheid die een belangrijke bureaucratische rol te vervullen heeft, maar ook de samenwerking is belangrijk.
De sector is volgens hem noch stimulerend noch aantrekkelijk. Ook is er geen groei, omdat er niet op een fatsoenlijke manier geproduceerd kan worden. De NALA is opgericht om een steentje bijdragen aan de ontwikkeling van de totale agrarische sector. De recente ontwikkelingen, zoals de koersontwikkeling, maken het volgens Ganpat moeilijk voor de ondernemers om er wat van te maken. Ondernemers die exporteren en de valuta bij de lokale banken laten storten, kunnen niet beschikken over hun gelden. Dit zorgt ervoor dat de ondernemers hun geld in het buitenland houden. Daarnaast is er ook geen verpakkingsindustrie voor de verpakking van producten in Suriname. Ook karton is onbetaalbaar, omdat het geïmporteerd wordt. Ondernemers moeten daarnaast ook invoerrechten betalen als ze besluiten zelf materiaal in te brengen.

door Priscilla Kia