Zoals we al in eerdere edities schreven, is het onwaarschijnlijk dat de Franse gendarmerie op de Marowijne- of Lawarivier zonder te bouwen op haar GPS-gegevens en landkaarten, over is gegaan tot het vernietigen van Surinaamse eigendommen en nog wel binnen het territoir van de Republiek Suriname. De afgelopen week werd met veel tamtam een bericht gelanceerd door de Surinaamse regering en verspreid door het Nationaal Informatie Instituut, NII, dat de Franse gendarmerie in aanwezigheid van Surinaamse militairen, zou zijn overgegaan tot het vernietigen van Surinaamse eigendommen op de Marowijnerivier en wel binnen de grenzen van Suriname. In verband met dit incident zouden de gezamenlijke patrouilles van het Nationaal Leger met de Franse strijdkrachten in opdracht van president Bouterse, met onmiddellijke ingang zijn opgeschort. Dat de reacties vanwege de Surinaamse regering als prematuur konden worden aangemerkt hadden wij al gelijk voorspeld, omdat wij weten dat de Fransen zeer nauwkeurig te werk gaan als het om demarkatielijnen gaat en hun bevoegdheden binnen deze lijnen, te allen tijde zullen benutten. Na het lawaai vanwege de Surinaamse regering, dat zoals nu blijkt elke basis ontbeert, hebben de Fransen het bewijs op aantoonbare wijze geproduceerd. Met de coördinaten Noorderbreedte 5426.373 en Westerlengte 431.382, hebben de Fransen tot op de meter nauwkeurig in hun verklaring afkomstig van de Franse ambassade hier ter stede, aangegeven dat de zogeheten Surinaamse eigendommen binnen het territoir van Frans-Guyana zijn aangetroffen en vervolgens vernietigd. Er bestaat volgens de Franse verklaring geen twijfel over dat deze plek, gelegen te Akoti Kampu, tot het Franse territoir behoort. Deze plek bevindt zich gezien de opgegeven coördinaten, nog ten noorden van Stoelmanseiland en over dit gedeelte van de Marowijnerivier bestaat er naar verluidt overeenkomstig het verdrag van 1915, wel duidelijkheid waar de grens loopt en aan wie bepaalde tabbetjes (eilanden in de stroom) behoren. Om verdere onregelmatigheden te voorkomen en de illegaliteit op de juiste wijze aan te kunnen pakken, is het van belang dat de huidige Surinaamse regering ten spoedigste komt tot akkoorden en verdragen met de Fransen over een juiste en een voor beide landen acceptabele grens demarkatie in het oosten en wel vanaf de oorsprong van de Lawa- en Marowijnerivier tot aan de monding in de Atlantische Oceaan. Hoe sneller de nog heersende grensgeschillen worden opgelost, hoe beter. Als we blijven talmen zoals de afgelopen 41 jaar het geval is geweest, zullen de problemen in het gebied alleen maar toenemen en gewelddadigheden aan de gemeenschappelijke grens niet uitblijven. Waar de Surinaamse regering zeker aan moet gaan werken, is het verkrijgen van gedegen kaartenmateriaal, want zonder deze zeer noodzakelijke attributen bevind je je voortdurend in een under dog positie. Ook is het niet verstandig om bij het eerstvolgende incident, want dat zal zeker onder de ongewijzigde omstandigheden zeker niet op zich laten wachten, niet gelijk hoog van de toren te gaan blazen, maar eerst grondig uit te zoeken wat, waar en hoe een bepaald incident zich heeft voorgedaan. Als jezelf niet voortdurend in het gebied aanwezig bent, kun je ook heel moeilijk zaken overzien en snel beoordelen.
****
Ook binnen een bepaalde consumentenbond is men gebelgd geraakt over het feit dat ondernemers de rij- en voertuigenbelasting doorbereken aan de klant. Denkt men nu werkelijk dat de extra kosten c.q. het verlies dat veroorzaakt wordt door de inmiddels zeer impopulaire rij- en voertuigenbelasting, niet zal worden doorberekend aan het grote publiek dat het moet hebben van goederen en diensten. De schuld van de doorberekening moet niet worden gezocht bij de ondernemer, maar bij Hoefdraad die ons een tweede belastingheffing door de keel wenst te drukken. Geen enkele ondernemer wenst verlies te lijden en zal de extra fiscale heffing zeker doorberekenen, hoe onredelijk dat ook wordt gezien door consumentenorganisaties. De rij- en voertuigenbelasting zal zeker een inflatoire werking hebben in dit land en dat is zeker te verwachten. Elke belastingverzwaring of die nou via de government take, de invoerrechten en accijnzen bij de import van goederen of de rij- en voertuigenbelasting wordt doorgevoerd, heeft een inflatoir effect en brengt kostenverhoging voor de gehele samenleving met zich mee. Nogmaals, de schuld ligt niet bij de ondernemer, maar bij het ministerie van Financiën.
****
Wat voor respect moet je nog hebben als burger van dit land voor de huidige leden van de Raad van Ministers inclusief de voorzitter van de raad; nu het duidelijk is dat er eigenlijk twee regeringen zijn. Een regering waarvan haar leden op weekbasis raadvergaderingen houden in het regeringsgebouw en die eigenlijk niet meer zijn dan marionetten van een ploegje ongrondwettelijken die in het Kabinet van de President kantoor houden. En dan hebben we het over de zogeheten ‘Presidentiële Werkgroep’ die bij staatsbesluit van Bouterse, de taak heeft gekregen over de schouders van elke bewindsman of -vrouw te kijken en die instructies kan geven die een wijziging van het voorgestane beleid kunnen opleveren. De ministers van het kabinet Bouterse worden door deze maatregel van Bouterse, verankerd in een staatsbesluit, een overduidelijk brevet van ongeschiktheid toebedeeld. En zo langzamerhand weten we allemaal wat deze werkgroep haar taak is. Men moet in de periode tot aan de verkiezingen ervoor zorgen dat er een dusdanige beïnvloeding van het electoraat plaatsvindt, dat de NDP de verkiezingen weer wint. Om dit te kunnen bereiken, moet er veel geld op de plank komen en daarom is het niet raar, dat Gersie het veld moest ruimen. Als we kijken naar de werkgroep en de bemensing, dan kan je alleen maar meewarig het hoofd schudden. Stuk voor stuk loyalisten van Bouterse waaronder twee recidivisten, een zeer corrupte non valeur, een zeer onbekwame bestuurder met een corrupt verleden die het volk in 1999 totaal uitgebraakt heeft en nog een figuur met een bedenkelijk en bespreekbaar verleden. Deze lieden vormen de werkgroep en moeten het land de komende vijftien maanden dirigeren met de zegen van Bouterse. Suriname, Quo Vadis.
