Als er niet snel een eind wordt gebracht aan de politieke crisis in Venezuela die nu een zwaar polariserend  karakter heeft gekregen sinds Nicolás Maduro aan een tweede ambtstermijn als president van dat land is begonnen, zal geweld de overhand nemen en kan zelfs een burgeroorlog  het land uiteenscheuren, wat catastrofale consequenties zal hebben voor de gehele regio. Nu reeds heeft de toestand in Venezuela ervoor gezorgd dat militaire supermachten zich met de zaak zijn gaan bemoeien. De Verenigde Staten van Amerika en een groot aantal Latijns-Amerikaanse landen en de Europese Unie, hebben zich achter Juan Guaido geschaard. Guaido die voorzitter is van het Venezolaanse parlement, heeft zich onlangs ook uitgeroepen tot interim –president van het land.  Met betrekking tot de crisis in Venezuela zijn er nu reeds twee grote machtsblokken ontstaan, die verregaande maatregelen wensen te nemen om Maduro in het zadel te houden of Venezuela terug te brengen op het waarachtige pad van de democratie.  Maduro heeft tot nog toe de meeste generaals en andere hem vriendelijk gezinde officieren van de Venezolaanse strijdkrachten aan zijn zijde. Of de militairen in de lagere echelons bij de landmacht, marine en luchtmacht, hem zullen blijven ondersteunen, is tot nog toe een open vraag. Alvast is bekend geworden dat bepaalde legeronderdelen Maduro niet langer schragen en zelfs wapens hebben gevraagd aan de Verenigde Staten van Amerika om Maduro door middel van geweld te verdrijven. Rusland, China, Turkije, Iran, Cuba, Bolivia, Zuid-Afrika, Mexico en Suriname, hebben voor Maduro gekozen. De regelrechte buurlanden van Venezuela, waaronder het machtige Brazilië en Columbia, staan pal achter Guaido. Ondertussen heeft Poetin van Rusland al Russische huurlingen naar Venezuela gestuurd. Deed hij al eerder in Syrië en de Oekraine om respectievelijk het regiem van Assad te ondersteunen en de regering van de Oekraine te ondermijnen. Inmiddels is ook gemeld dat de Verenigde Staten van Amerika 6000 militairen uit Afghanistan weghaalt en ze overbrengt naar Columbia, het buurland van Venezuela. Dit zou naar verluidt, kunnen wijzen op een militair ingrijpen van de Verenigde Staten in Venezuela om Maduro af te zetten. Hoe langer de crisis in dit land duurt, hoe gevaarlijker die ook wordt. Als de zaak eenmaal uitloopt op een militaire interventie en er hevige gevechten uitbreken, zal dat zeker vluchtelingenstromen tot gevolg hebben en krijgen de omliggende landen en eilanden deze vluchtelingen voor korte of langere termijn binnen hun territoir. Dat de zaak in Venezuela gaat spannen, is geen twijfel over mogelijk gezien de grote belangen die er vooral op het gebied van de aardoliewinning en levering aan met name de Verenigde Staten en andere landen spelen.  Dat grootmachten en supermogendheden zich met deze slopende crisis bemoeien, heeft namelijk alles te maken met de olierijkdommen van dit land en het kunnen verkrijgen van deze rijkdommen. Vooral de Verenigde Staten hebben er enorm belang bij dat de stroom van aardolie vanuit Venezuela richting zijn grondgebied, geen storingen ondergaat en zal er dan ook alles aan doen om snel een oplossing voor de Venezolaanse crisis te bewerkstelligen. Zoals de zaak zich thans ontwikkelt, zal het een wonder wezen als de zaak zonder bloedvergieten wordt opgelost. Partijen in dit conflict staan namelijk lijnrecht tegenover elkaar en hebben tot nog toe niet getoond, nog met elkaar te willen praten. Maduro en zijn medestanders willen koste wat het kost aanblijven en hun socialistisch heilloos experiment voortzetten en de oppositie, die de democratie in al haar waarden hersteld wil zien , eist het onvoorwaardelijke aftreden van Maduro en nieuwe eerlijke verkiezingen, zoals die voorheen werden gehouden in Venezuela en de uitslag geëerbiedigd. Tot op dit moment wijst niets erop, dat er via dailoog en consensus tussen partijen, een goed eind zal worden gebracht aan deze gevaarlijke politieke crisis. Inmiddels is bekend dat de groep rond Maduro heeft meegedeeld, dat Juan Guaido het land niet mag verlaten.