De feiten en cijfers zijn gepresenteerd. Conclusie: er wordt steeds meer drugs geproduceerd vanuit Zuid-Amerika naar Europa. Ook werd bekendgemaakt dat Nederland en België de voornaamste doorvoerhavens zijn. Het vervoer geschiedt over de weg, over zee en in de lucht, zelfs onderzeeërs worden ingezet. Wat de verpakking betreft, worden de mensen steeds vindingrijker. Het aantal drugslaboratoria neemt niet alleen toe, maar ook de locatie daarvan ligt steeds meer midden in de gewone woonwijken. Dat betekent dat de drugs niet meer alleen wordt geproduceerd door de groten der aarde, maar ook het gewone volk duikt de criminele drugswereld in. Zij die dit nieuws horen, denken dat Europa met zijn drugsproblemen ver van hun bed ligt, maar ook Suriname is zwaar verwikkeld in de drugsproblematiek. Drugs gaan zo langzamerhand de hele wereld overheersen.  Het is prijzenswaardig dat men zich er voor inzet om al deze feiten boven tafel te krijgen. Zo blijven landen op de hoogte van het drugsverkeer en kunnen ze maatregelen treffen om tijdig te kunnen ingrijpen.

Mensen kiezen voor deze criminele business, omdat ze hebben ontdekt dat je er binnen de kortste keren schatrijk van kan worden. Dus geld speelt een belangrijke rol. De hebzucht in de mens neemt toe. Iedereen wil snel rijk worden. Jammer genoeg is vooral aan de jeugd te merken dat ze opgroeien in een klimaat van snel alles kunnen kopen en bezitten. Drugsgebruik brengt risico’s met zich mee voor de gebruiker en voor zijn of haar omgeving. De laatste jaren verandert de drugsproblematiek sterk. Zo zijn er meer gevaarlijke middelen op de markt en wordt duidelijk dat drugsgebruik met name onder jongeren tot ernstige problemen kan leiden.

Bij de groep die produceert en dealt, gaat het dus om het grote geld. En de groep die gebruikt en verslaafd is, grijpt naar verdovende middelen, omdat ze zich wil dompelen in een soort droomtoestand, ze wil de werkelijkheid ontvluchten of juist extra energie krijgen door middel van oppeppende middelen. En omdat deze behoefte groeit, worden er steeds meer drugs geproduceerd. En meer drugs in omloop betekent: meer verslaafden, meer criminaliteit, meer jeugdproblematiek, meer geweld op straat, meer liquidaties. In de drugswereld zijn er drie groepen te onderscheiden:

– De drugsbaron zit aan de top. Hij is kil en koud en zijn gedrag is egoïstisch en gewetenloos.

– De dealer zit een paar treden lager. Hij is gespannen en leeft op de toppen van zijn zenuwen. Beiden leven dag in dag uit onder grote druk en dat is ze aan te zien.

– De verslaafde is geestelijk en lichamelijk een hoopje trillende ellende. Die kunnen we onderscheiden in de zichtbare en onzichtbare gebruiker. De zichtbare is gemakkelijk op straat te herkennen aan zijn uiterlijk (vuil, arm, lodderige blik en verwaarloosd). Hij heeft duidelijk geen geld om geregeld aan dat spul te komen. En de onzichtbare zien we niet, daar hij achter de schermen gebruikt. Hij heeft geld en kan het zich permitteren om geregeld aan dat spul te komen en zich ongezien vol te spuiten.

De vraag die mij echter het meest bezighoudt, is waarom de mens steeds meer behoefte heeft aan drugs, want als er geen behoefte was aan drugs, zou men dat spul aan de straatstenen niet kwijt kunnen. Mensen waren vroeger tevreden met een simpel leven, ze bouwden zich langzaam op. Langzamerhand zijn de behoeften van de mens groter geworden. Ze willen geld, luxe en het liefst in een zo kort mogelijke tijdsbestek. Ze moeten meehollen in deze snelle wereld. Sommigen kunnen het huidige levenstempo aan, maar anderen kunnen het niet bijbenen en grijpen naar allerlei middelen om de werkelijkheid te ontvluchten. Deze groep wordt steeds jonger in leeftijd met het gevolg jeugdproblematiek in de vorm van psychische klachten, drop-outs, jeugdcriminaliteit. In Nederland wordt er veel geld gestopt in hulpverlening aan de jeugd. Toch wordt de rij van kinderen die hulp en begeleiding nodig hebben, steeds langer. Ouders staan machteloos.

Men probeert dit drugsprobleem aan te pakken door strengere controles uit te voeren en toch blijkt uit de cijfers dat de drugstoevoer toeneemt en de problemen in de samenleving groter worden. Een van de grote gevaren voor de samenleving is de vermenging van de onder- en bovenwereld. Illegale activiteiten zijn bijna niet uit te voeren zonder gebruik te maken van legale diensten zoals transport, opslag, financiën, vergunningen en huisvesting. Er komen steeds meer signalen dat criminelen het legale systeem aantasten. Ze verwerven zich een plek in de bovenwereld omdat velen in die wereld zich daarvoor lenen. Weer is geld hier de wortel van het kwaad.

De strijd tegen drugs is intens. Men probeert op allerlei manieren drugs uit de wereld te helpen. Het schijnt echter dweilen met de kraan open te zijn. We kunnen schelden op en de drugsbaron vervloeken, dat lucht lekker op, maar brengt geen oplossing.

Ik denk dat de oplossing van dit probleem niet ligt in de aanpak van de drugstoevoer. Drugs onderscheppen en vernietigen, mensen arresteren zal wel een beetje helpen. Men moet zich meer gaan concentreren op de mens zelf. Men moet zich afvragen wat er moet gebeuren om weer een tevreden mens in de samenleving te creëren. Een mens dat er niet voor kiest om snel te leven en zich snel geld en luxe eigen te maken. Drugs kan alleen maar uit de wereld worden geholpen als er geen behoefte meer is aan dat spul. Mensen moeten zo gelukkig en tevreden zijn dat ze er geen behoefte aan hebben om de werkelijkheid te ontvluchten. Dan zal er ook niet meer geproduceerd en verhandeld worden en waar er geen drugs meer zijn, zal de gebruiker verdwijnen en als er geen gebruikers meer zijn, zal de wereld worden bevolkt door gezonde mensen. Wij mensen hebben het dus in eigen hand om drugs voorgoed de wereld uit te helpen.

Ten slotte een wake-up call aan de drugbaron: je kunt drugs in grote hoeveelheden de samenleving in pompen en er flink aan verdienen, maar vergeet niet dat daarmee ook miljoenen mensen de vernieling in worden geholpen. Op de duur zitten we opgescheept  met een wereld waarin meer zieke dan gezonde mensen leven, mensen die niet meer kunnen functioneren. Weg vooruitgang, weg ontwikkeling. We zullen worden gedwongen om meer geld te besteden aan verzorging en hulpverlening. Het is een enge gedachte om zo’n wereld achter te laten voor onze kinderen, klein – en achterkleinkinderen. Je denkt dat je luxe, geld en rijkdom, die je met drugs hebt verdiend, achterlaat voor het nageslacht, maar wie geeft jou de garantie dat jouw kind de verleiding van drugsgebruik zal kunnen weerstaan? Jouw kind kan ook het slachtoffer worden van de drugs die jij de samenleving hebt opgedrongen.

Addiction is not an accident, it is man- made and can be removed by the actions of human beings.

Josta Vaseur