Het Boerencollectief Wayambo – en de Gangaram Pandayweg, dreigt al sinds 2017 om naar de rechter te stappen. Een elftal boeren dat is aangesloten bij dit collectief, heeft de daad bij het woord gevoegd en is bezig Staatsolie maatschappij Suriname N.V., voor het gerecht te slepen. Woordvoerder Jason Bakker zegt dat de opdracht al is gegeven aan advocaat Serena Essed om het proces binnen een week voor te bereiden. De boeren zijn wel bereid om nog om de tafel te gaan zitten met Staatsolie om te komen tot een duurzame oplossing of een goede compensatie voor de boeren. Bakker zegt dat er nauwelijks sprake is van een verstandhouding tussen de boeren en Staatsolie. Gezien de lakse houding van Staatsolie, voelde het collectief zich gedwongen om gerechtelijke stappen te ondernemen. Het collectief hield vanmiddag een persconferentie waarbij er informatie hierover is gegeven.
Volgens Bakker is het collectief al vijftien jaar bezig om Staatsolie te wijzen op haar verantwoordelijkheid met betrekking tot de verstoorde waterhuishouding in de Wayambozwamp, die zorgt voor onder andere de hoge waterstanden in het gebied. Als gevolg hiervan ontstaat er veel schade aan onder andere de planterijen. Het is een agrarisch gebied en het is een groot verlies voor de boeren als de bodem verzadigd raakt met water. Bij grote regenval staat het water erg hoog, waardoor de boeren steeds hun infrastructuur aan moeten passen. Bakker zegt dat ook Staatsolie tijdens dit getij, aanpassingen moet doen. De Wayambozwamp diende als waterreservoir voor de rijstbouw, de tuinbouw en als broedplaats voor vissen voor de hengelsport en overwinteringsplaats voor vogels. Het collectief is sinds 2016 gestart met een onderzoek, dat gepresenteerd is aan onder andere Staatsolie om de maatschappij erop te wijzen welke schade eraan dit gebied wordt aangericht. Uit het onderzoek is gebleken dat de schade komt door onder andere de activiteiten van Staatsolie en de dammen die zij heeft gebouwd. Staatsolie ontkent volgens Bakker tot nog toe dat het probleem niet is ontstaan door hun activiteiten. Bakker zegt dat Staatsolie een afdeling Social Responsibilities heeft, maar deze afdeling is volgens hem gewoon een bedrijfstactiek. Mensen uit de omgeving kunnen er hun problemen kwijt, maar Staatsolie doet er verder niets mee. Bakker neemt het Staatsolie kwalijk dat zij zo omgaat met de buurtbewoners. “In de jaren tachtig toen zij hier kwam, had zij niets. Staatsolie heeft gebruikgemaakt van de infrastructuur van de boeren om hun winningsactiviteiten uit te voeren. Nu Staatsolie tot een groot bedrijf gegroeid is, wordt er een arrogante houding aangenomen’’, aldus Bakker.

door Kimberley Fräser