Sham Binda, voorzitter van de Associatie van Kleine en Middelgrote Ondernemingen in Suriname (Akmos), zegt desgevraagd dat favoritisme bij de douane niet iets is van nu, maar al jaar en dag speelt en dat het nu ter sprake komt.
Binda geeft aan dat het geschil dat is ontstaan bij de douane niet komt, omdat er plotseling sprake is van corruptie in het managementteam. Volgens hem gaat het om twee rivaliserende groepen bij de douane, waarbij de ene groep met het brood van de andere weggaat. Hij benadrukt dat het bijna een cultuur is geworden van de douane om ondernemers onder druk te zetten. “Neem maar een kijkje op de jaarafsluiting van de douane. De duurste whisky’s, die de gemiddelde man zich niet kan permitteren, vind je daar” zegt Binda.
Hij geeft aan dat de grootse boosdoener van dit alles de Scheepvaartwet is. “De douane wetgeving is al langer dan een eeuw niet herzien”, stelt de ondernemer. Hij geeft aan dat de wet voorschrijft dat de bekeurende en beboetende instantie de douane is, maar volgens hem kan het niet zo zijn dat de douane keurt en tevens boetes vaststelt. Binda neemt als voorbeeld het Korps Politie Suriname, dat naast controle ook boetes oplegt. Hij haalt aan dat bij de politie de boetes in de wet zijn opgenomen, terwijl dit bij de douane niet het geval is. De ondernemer benadrukt dat dit niet kan. Hij stelt voor dat de Scheepvaartwet gewijzigd wordt en dat de boetebedragen worden vastgesteld. Binda zegt verder dat de wet ook voorschrijft dat er een Raad van Beroep moet zijn. Echter functioneert die volgens hem al jaren niet meer.
Hij geeft aan dat het niet zo kan zijn dat ondernemers die een klacht willen indienen tegen de douane, dit bij de douane moeten doen. De Akmos-voorzitter geeft aan dat er in het verleden deskundigen zijn aangetrokken om het douanekorps door te lichten. “De rapporten liggen daar, maar de politiek heeft ze nooit willen uitvoeren”, zegt Binda. Hij stelt voor dat er een afwisselingssysteem komt, waarbij douaniers periodiek van post wisselen. Dit zal volgens hem ervoor zorgen dat douaniers geen vaste post hebben, waardoor ze ondernemers ook niet onder druk kunnen zetten. De ondernemer legt uit dat het uiteindelijk de consument is die eronder lijdt, omdat de ondernemers alle extra kosten die zij maken, doorberekenen in de prijzen van hun goederen. Dit terwijl de meeste douaniers volgens Binda een luxe bestaan leiden.

door Johannes Damodar Patak