We maken als natie deel uit van deze grote wereld en toch valt er maar al te vaak niet uit ons gedrag en opstelling op te maken, dat wij binnen de rij der naties een bepaalde verantwoordelijkheid hebben, waardoor de buitenwacht ons als waardige partner kan aanschouwen. We zijn in november 1975 wel staatkundig onafhankelijk geworden, maar zijn vanaf dat moment niet in staat gebleken dit land voldoende economisch weerbaar te maken. In de afgelopen 8 jaar is overduidelijk naar voren gekomen, dat we niet in staat zijn op eigen kracht, de beoogde ontwikkeling tot stand te brengen. Vooral onze eigen productie die op export gestoeld dient te zijn, stagneert tot op heden op een beschamende wijze. Om begrotingen nog deels sluitend te krijgen, lenen we lokaal en internationaal enorme bedragen. Voorts leunt de overheid hoofdzakelijk op inkomsten uit de aardolie- en goudsector en is er nog wat aanvulling uit de houtsector, de rijstsector en de vissector. Dat Suriname ook anno 2018 het grotendeels moet hebben van inkomsten uit sectoren die voortdurend rusten op de wereldmarktprijzen voor aardolie per barrel en goud per troy ounce, heeft een gevaarlijke zijde. Als de prijzen voor deze zogenaamde ‘commodities’ een daling ondergaan, merkt de staat dat gelijk op zeer nadelige wijze aan haar inkomsten. Dus is en blijft het een groot risico, hoofdzakelijk te blijven bouwen op deze twee bronnen van inkomsten. Maar nu die er eenmaal zijn en voor wat betreft de goudmijnbouw op zeer afgelegen plaatsen in ons land grote emplacementen heeft neergezet, is het van levensgroot belang dat de veiligheid in deze sector voortdurend zeer optimaal is. En juist daarbij kunnen momenteel grote vraagtekens worden geplaatst. Zowel Iamgold als Newmont wordt naar onze mening, op zeer onvoldoende wijze door de Surinaamse staat beveiligd en beschermd tegen calamiteiten, die uit verschillende hoeken kunnen komen. Er wordt daar geen bauxiet of koper gemijnd, maar het edele metaal goud. Beseft deze overheid in al haar flagrante onnozelheid wel, hoe groot het gevaar zou kunnen zijn voor deze bedrijven, als er een goed georganiseerde en gecoördineerde verrassingsoverval door goed bewapende criminelen, zou worden uitgevoerd? Het is geen geheim, dat waar aanzienlijke hoeveelheden goud worden gevonden en voor export klaargemaakt, de misdaad dat in de gaten heeft en tot actie zou kunnen overgaan. Volstaan wij uit hoofde van onze onnozelheid door het plaatsen van enkele slecht bewapende politieagenten voor de algehele beveiliging bij deze goudfabrieken? Houden wij er helemaal geen rekening mee, dat er op dit continent en daarbuiten, zware criminelen rondlopen waaronder goed geoefende ex-militairen die plannen zouden kunnen beramen om een gecoördineerde verrassingsoverval op bedrijven als Newmont en of Iamgold op touw te zetten en uit te voeren? Moeten er eerst ongelukken gebeuren alvorens wij tot de slotconclusie komen dat wij veel te lang hebben getalmd en steeds hebben gedacht dat iets dergelijks ons in vredig Suriname toch nimmer zou overkomen? Wel, we moeten eens goed wakker geschud worden en gelukkig zijn er nog inlichtingendiensten buiten Suriname, die nog de moeite nemen om ons op tijd uit een diepe slaap wakker te schudden en vertellen dat criminelen plannen beramen om goed gecoördineerde verrassingsaanvallen uit te voeren op Newmont en misschien zelfs ook op de plant van Iamgold, met de bedoeling in één keer grote hoeveelheden goud ter waarde van miljoenen dollars, weg te roven. Als we met onze politie en Nationaal Leger niet in staat zijn deze multinationale maatschappijen op adequate wijze te beschermen, dan moet de overheid de opening maken, dat deze ondernemingen voor hun eigen goed bewapende veiligheidsmensen zorgdragen. Dit allemaal natuurlijk in overeenstemming met de hier geldende wettelijke regels. Vooral voor Newmont moet er snel een betere beveiliging uit de grond gestampt worden, want dit bedrijf ligt niet ver van de grens met Frans-Guyana en via dit land kan allerhande gespuis Suriname binnendringen.