Er hebben volgens Radjoe Bikharie, voorzitter van de Bond van Surinaamse Padieproducenten (BSP), geen structurele verbeteringen plaatsgevonden binnen de rijstsector in het afgelopen jaar. “Het zijn geen noemenswaardige veranderingen. Hier en daar zijn wat brandjes geblust, terwijl boeren nog steeds aan hun lot werden overgelaten”, zei Bikharie desgevraagd aan De West.
Bhikharie geeft aan dat boeren in de inzaaiperiode zitten, die wordt gevolgd door het proces waarin het gewas onderhouden moet worden en er geoogst moet worden. Hij legt uit dat in de inzaai-periode veel water nodig is. Echter hadden de boeren net als vorig jaar, weer te kampen met een watertekort. Er is een Overliggend Waterschap Multi-purpose Corantijn Project (OWMCP) dat in handen is van de staat. Volgens Bikharie moet het OWMCP geprivatiseerd en gedepolitiseerd worden, omdat de boeren hierdoor afhankelijk blijven van de overheid, die geld moet overmaken voor de aankoop van brandstof voor de waterpompen.

De voorzitter is van mening dat boeren zelf een bijdrage kunnen leveren door middel van een heffing. Daarnaast zal ook minder verspilling van water voorkomen, omdat boeren zelf ervoor betalen. Volgens Bikharie is een aantal organisaties actief binnen de rijstsector. Als de overheid meewerkt aan de ordening, kunnen deze organisaties bijeen komen en zorgen voor de monitoring.
“Er is nooit een jaar voorbij gegaan waarin de infrastructuur goed was”, gaat Bikharie verder. Hoewel hij zich ervan bewust is dat niet alles aan de staat overgelaten kan worden, zegt hij dat de overheid de organisatie op zich moet nemen. Vooral tijdens de oogstperiode zijn de primaire hoofdwegen onbegaanbaar. “Deze wegen moeten wel door de overheid onderhouden worden”, zegt Bikharie. Doordat dit niet gebeurt, blijft de padie liggen met als gevolg dat er minder geoogst wordt, omdat door schimmel er veel verloren gaat. Daarnaast speelt volgens de BSP-voorzitter ook het probleem met de opkopers van padie die zelf de prijs bepalen.
Volgens Bikharie is door alle problemen een afname te merken van het aantal boeren dat rijst verbouwt. Vooral jongeren hebben volgens hem geen belangstelling meer voor het werk. “Dit is een gevaarlijke ontwikkeling, omdat jongeren juist gestimuleerd moeten worden om te produceren”, zegt Bikharie. De meeste mensen planten volgens hem niet meer zelf, maar verhuren hun arealen aan derden. Bikharie zegt dat met name jongeren gemotiveerd moeten worden om te werken binnen de sector, omdat er vooral geschoolde krachten nodig zijn voor de rijstbouw.

door Priscilla Kia