Hoewel de labaria en de makasneki behoren tot de gevaarlijkste slangen in Suriname, zijn er geen cijfers beschikbaar over het aantal slangenbeten per jaar. Dit zei internist en klinisch immunoloog Rakesh Bansie tijdens een wetenschappelijk symposium, waarbij hij het werk van de Suriname Snakebite Initiative belichtte.
Wat het aantal personen betreft dat zich na een slangenbeet aanmeldt bij een ziekenhuis (Academisch Ziekenhuis Paramaribo, Diakonessenhuis en het Mungra Medisch Centrum), zijn er gemiddeld 31.1 aanmeldingen per 100.000 inwoners. Dit zijn volgens Bansie geen absolute cijfers. Culturele en traditionele aspecten in de samenleving over slangen, spelen hierbij een rol. Echter bijna de helft van de slachtoffers heeft de slang geïdentificeerd. Tachtig procent van het aantal slachtoffers dat zich bij ziekenhuizen heeft aangemeld, is gebeten door de labaria, die in de stad de giftigste slang is.
Na Paramaribo vinden in Coronie, Nickerie en Saramacca, de meeste incidenten met slangen plaats.
Dit heeft volgens Bansie te maken met de urbanisatiegraad. Voor het binnenland zijn er helemaal geen cijfers beschikbaar.
Bansie geeft aan dat de Suriname Snakebite Iinitiative middels een app zal proberen dit probleem op te lossen, waarbij het mogelijk gemaakt zal worden dat mensen die gebeten zijn door een slang, de app raadplegen. Voor nu is de primaire focus gelegd op de kliniek bij slangenbeten, het erop toezien dat medicijnen medisch verantwoord worden toegediend en de mogelijkheden om wat met de kennis over slangenbeten in het binnenland, te doen.
Sinds 2017 worden giftige slangenbeten gecategoriseerd in Zuid- en Centraal-Amerika. Voor veel landen zijn de exacte cijfers aangegeven. Suriname valt onder de categorie van landen dat niet over data beschikt over het aantal giftige slangenbeten per jaar. In de Amerika’s komen van slangen de bothrops het meest voor. Van de giftige slangenbeten vindt 95 procent plaats in tropische gebieden. Het gaat vooral om gebieden waar medische faciliteiten niet in de omgeving aanwezig zijn en patiënten lange afstanden moeten afleggen voor het verkrijgen van medicijnen. Volgens Bansie kan het aantal mensen dat als gevolg van een slangenbeet complicaties overhoudt, oplopen tot 400.000 per jaar wereldwijd. Het gaat bijvoorbeeld om mensen waarbij een been geamputeerd wordt met financiële en sociale problemen als gevolg.
De variatie van de compositie van slangengif verandert afhankelijk van de leeftijd van de slang. Zo kunnen beten door jongere slangen giftiger zijn. Daarnaast varieert ook de hoeveelheid geïnjecteerd slangengif. Dit kan in zeker mate leiden tot systemische verschijnselen van nierfalen. De World Health Organization (WHO) beveelt antivenin aan voor de behandeling bij slangenbeten. Echter niet elke patiënt met slangenbeet komt in aanmerking voor antivenin. De patiënt moet volgens Bansie aan bepaalde criteria voldoen. Er is wel voldoende antivenin in Suriname voor de behandeling van patiënten.

-door Priscilla Kia-