Is men naief of verkeert men in de waan dat het wel niet zo een vaart zal lopen en de zaak wel onder controle gehouden zal kunnen worden? We hebben het dan voor de zoveelste keer over de wanorde en slechte toestand waarin het Nationaal Leger is komen te verkeren sinds deze regering aan de macht is gekomen in 2010. Het is ook goed dat andere media en ook sociale media gewag maken van de huidige, bijna onhoudbare toestand die thans heerst bij de grootste gewapende macht. We zijn allemaal Surinamers en militairen zijn ook onze landgenoten en broeders en het komt steeds vaker voor dat ze uit de school klappen en hun onvrede kenbaar maken over het huidige reilen en zeilen binnen de Memre Buku Kazerne, de detachementen, de marine, en de luchtmacht. In stede dat men luistert naar de kritiek en klachten over het betreurenswaardige leven van de militair, grijpt men niet in, maar neemt zijn toevlucht tot repressie tegen degenen die de durf hebben kunnen opbrengen, de wantoestanden aan te kaarten. We denken daarbij aan de korporaal Souda die aan de president durfde vragen, waarom een verbindingsofficier bevelhebber kon worden en niet een gevechtscommandant die zijn sporen door dik en dun had verdiend binnen deze krijgsmacht. Nou, Souda heeft het geweten en werd gearresteerd en voor langere tijd ingesloten. Daarna werd hij ontslagen en kon na naar de rechter te zijn gestapt, zich wederom actief dienend militair noemen. Echter werd de man vervolgens met de uitkering van zijn salaris gepest. Nu gaat men vermoedelijk in strijd met de krijgstucht, ertoe over een ex-militair op te pakken en achter de wacht te plaatsen. Een minister van Defensie zou daartoe de opdracht hebben gegeven, omdat deze ex-militair via sociale media zijn gram kenbaar had gemaakt over de chaos en wantoestanden binnen het leger. Men tracht geen verbetering in het leger te brengen, maar past repressie toe om kritiek in de kiem te smoren. Er wordt al vele maanden geklaagd over de zeer slechte voorzieningen binnen deze krijgsmacht. Gebrek aan voedsel in de kazerne en ook slechte voorzieningen op de detachementen. Zeer onvoldoende schoeisel voorradig en met de kleding is het ook niet beter gesteld. Het transport laat veel te wensen over en wordt vaak ingezet voor niet militaire doeleinden. De medische voorzieningen aan militairen zijn momenteel ook meer dan knudde. Specialisten die de neus ophalen voor patiënten uit het leger en bij het verstrekken van medicamenten is het meer dan beroerd gesteld en moeten leden van het leger veel te vaak de medicamenten gewoon betalen, omdat Defensie steeds weer in gebreke blijft. Van de vrije geneeskundige behandeling is thans niet veel meer te merken. Binnen het leger zelf rommelt het ook, zo worden de hiërarchische verhoudingen voortdurend verstoord door de groep van de majoor Kassels, die opereert onder de noemer ‘Faya Blo’. Deze eenheid die uit enkele honderden personen bestaat, is meer een bewakingsdienst met staatswapens geworden dan wat anders. Objecten die niets met Defensie of de overheid te maken hebben, worden tegen betaling door militairen met wapens van staat bewaakt. Het is voor velen helemaal onoverzichtelijk waar de fondsen die voortvloeien uit deze bewakingsdoeleinden, uiteindelijk belanden. De zaak ruikt volgens militairen die ook bij ons hun beklag hebben gedaan naar corruptie, omdat er voor een groot deel in valuta wordt afgerekend. De Faya Blo-eenheden zouden ook voor een klein deel van deze extra inkomsten profiteren. De andere leden van het Nationaal Leger die hun militaire werkzaamheden gewoon en zeer gedemotiveerd blijven uitvoeren, kijken met lede ogen toe hoe hun eens zo gedisciplineerde gewapende macht steeds verder afglijdt in chaos. Wat de meesten niet begrijpen, is waarom de opperbevelhebber die eens ook deel uitmaakte van het Nationaal Leger, niet ingrijpt en paal en perk stelt. Velen vragen zich dan ook af, of de opperbevelhebber misschien juist baat heeft bij een totaal verzwakt gedemotiveerd leger of dat er andere factoren spelen waardoor hij niet ingrijpt. Waar de regering wel voor moet waken, is dat de wanorde niet dergelijke vormen aanneemt dat er op een gegeven moment een opstand uit voortvloeit. Bouterse, onze huidige president, weet precies hoe zaken kunnen ontaarden en dan kunnen er wel heel gevaarlijke toestanden ontstaan die zelfs voor zijn regering verstrekkende gevolgen kunnen hebben.