Steven Debipersad van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) zegt dat Suriname ervoor moet waken, dat hetzelfde gebeurt als met het kleine land Sri Lanka. Dit land werd eind vorig jaar gedwongen zijn strategische haven van Hambantota aan China af te staan, omdat het de grote schulden aan dat land niet terug kon betalen. Debipersad zei dit naar aanleiding van het leningenplafond dat de regering bereikt heeft en dat die ernstige gevolgen zal kunnen hebben. We hebben momenteel een berg aan schulden, die in de toekomst moeilijk of niet terugbetaald zal kunnen worden. De informatie over ontwikkelingen inzake strategische doelen en hun confiscatie heeft primair gestaan in zowel de nationale als internationale media.
De econoom zegt niet dat China die bedoelingen heeft met Suriname, om leningen te blijven verstrekken en investeringen te plegen om daarna misbruik van te maken. Weliswaar moet Suriname ervoor waken, want als land verlies je het belangrijkste en je soevereiniteit. Je verliest je ontwikkelingsstrategie. Je verliest een belangrijk deel van de waarde.
Bovenal kan bijvoorbeeld een luchthaven ontzettend veel waarde hebben. Als een ander agent dat van jou afpakt, ben je het langdurig kwijt. Sri Lanka is voor ongeveer honderd jaar zijn haven kwijt. Dit betekent dat het heel lang geen zeggenschap heeft over zijn eigen haven. Zo een land wordt dan onder curatele geplaatst en de curator gaat dan alles bepalen.
Het betreft Debipersad een stukje economisch denken. Daarenboven komt een stuk van de soevereiniteit. Als een andere mogendheid beschikking heeft over jouw bezittingen en voor jou beslist betekent het dat je superieuren krijgt boven jouw bevolking en dat wil je als land niet. Daar moeten we als land vooral voor waken, omdat het nu een trend aan het worden is. Er zijn meerdere landen die hiermee geconfronteerd zijn, waarbij een aantal facetten van strategische doelen op het spel staan.
VES- voorzitter Winston Ramautarsing zegt dat er niets aan de hand is als economische activiteiten die niet door de overheid worden gedaan, door het bedrijfsleven of buitenlandse bedrijven worden overgenomen. Hij benadrukt, dat al die landen niet zijn begonnen aan een lening met de bedoeling hun havens te verliezen. Het is bestuurlijke impotentie die daartoe heeft geleid. “Als we die constatering hebben in Suriname, dan moeten we ons klaarmaken voor beter bestuur.”
Debipersad noemde de grote financiers die de regering in de begroting heeft aangegeven. Het zijn China, India, Israël, CDB, IDB, EU en een post overige. China staat nu opmerkelijk als de grootste investeerder in ons land. Overigens is de laatstgenoemde post de grootste post, echter zijn deze bronnen niet nader gespecificeerd. Het is dus niet duidelijk waar de regering geld vandaan zal halen.
door Kimberley Fräser