Frankrijk heeft via zijn hoogste vertegenwoordiger hier ter stede, zijne excellentie ambassadeur Antoine Joly, laten weten dat Franse militairen ruim een week geleden in het bijzijn van Surinaamse militairen, materiaal dat verzameld lag op een eiland in de Marowijnerivier, hebben vernietigd en dat hebben gedaan, omdat het materiaal en een skalian zich binnen de grenzen van het departement Frans-Guyana bevonden. Volgens een verklaring uitgegeven door de Franse ambassadeur namens zijn regering, hebben de Franse autoriteiten het mandaat om bij onregelmatigheden binnen het Franse grondgebied op te treden, hetgeen ook is geschied. Verder geeft de Franse ambassadeur in zijn verklaring aan, dat er over de locatie waar het incident zich heeft voorgedaan, geen twist is met de Surinaamse autoriteiten. Volgens de Fransen is er dan ook geen enkele soevereiniteit geschonden, daarmede aangevend dat de vernielingen van materiaal en materieel door de Franse militairen binnen het territoir van het Franse departement hebben plaatsgevonden.
De politieke partij Abop is het niet eens met de verklaring van de Fransen, maar dat heeft zeker niet tot verbazing bij ingewijden van de materie en de situatie in het gebied geleid. De Abop en zeker haar voorzitter, hebben belangen in het gebied en juist daarom speelt men zo hoog op. Deze politieke partij zou de zaak op de grensrivieren Lawa en Marowijne, zo lang als mogelijk onoverzichtelijk willen houden. In dit gebied wenst al decennialang geen enkel persoon zich aan wet en recht te houden. Sinds de beëindiging van de strijd in het binnenland tussen het Jungle Commando en Nationaal Leger, is de situatie in de afgelopen decennia volledig uit hand gelopen en heerst er op veel plekken in het gebied anarchie en viert de regelrechte misdaad hoogtij. Er houden zich daar lieden op die in troebel water wensen te blijven vissen en die ook zich niet willen storen aan de grenslijnen van de beide landen. Vooral de Franse regering stoort zich mateloos aan deze vrijbuitersmentaliteit en de zwaar uit de hand gelopen criminaliteit. Illegale goudwinactiviteiten, de smokkel van goederen en drugs, het verlenen van hand- en spandiensten aan Braziliaanse garimpeiros die Frans-Guyana bij herhaling binnendringen, en de roof- en plundertochten binnen het Franse grondgebied, daar hebben de Fransen schoon genoeg van en wensen daar ook hard tegen op te treden. Om gedegen maatregelen te kunnen nemen tegen deze groep wettelozen, hebben de Fransen aangedrongen op een zogeheten veiligheidsverdrag met Suriname dat in De Nationale Assemblee, DNA, werd geratificeerd en dat ze overigens in het oosten ook hebben met de Braziliaanse regering aan de Oyapockrivier. Daar hebben de Fransen last van Braziliaanse misdadigers. De Abop speelt thans hoog op tegen de actie van de Franse militairen en tracht geheel ten onrechte de actie te relateren aan het veiligheidsverdrag dat met Frankrijk is gesloten en de mogelijkheid aan zowel de Franse als Surinaamse opsporingsambtenaren tot enkele kilometers op elkanders grondgebied verdachten op te halen, mits er van beide landen opsporingsambtenaren bij een dergelijke actie present zijn. In dit geval heeft de actie van de Franse militairen in aanwezigheid van Surinaamse militairen, niets te maken met het door Abop en haar aanhangers gehate veiligheidsverdrag, omdat de Fransen binnen hun eigen grondgebied tot vernieling van de materialen en het materieel overgingen.
De Fransen hebben niets anders gedaan dan hun landkaarten geraadpleegd en de coördinaten gecontroleerd en zijn daarna zonder enige twijfel tot de conclusie gekomen, dat het materiaal en materieel zich binnen hun grenzen bevonden en ze daarom mandaat hadden tot vernietiging over te gaan. Het vermoeden bestaat dat verreweg de meesten die zich dagelijks in het gebied verplaatsen en er ook woonachtig zijn, geen flauwe notie hebben waar het Franse grondgebied begint en of eindigt en daarom op een ongefundeerde wijze maar roepen dat de Fransen op Surinaams grondgebied hebben ingegrepen, tegen wat zij zogenaamd legaal achten. Het wachten is nu op een reactie van de Surinaamse regering nadat de Fransen hun visie over het incident kenbaar hebben gemaakt. Er zijn inderdaad tabbetjes (eilandjes) in de Marowijne- en Lawarivier waar Suriname en Frankrijk nog overeenstemming over moeten bereiken, maar er zijn ook tabbetjes waar geen discussie over mogelijk is. Het eiland Portal, bijvoorbeeld schuins tegenover Albina bekeken in zuid-oostelijke richting, is zo een eiland waar er geen twijfel over bestaat dat het Frans is en toch gaan daar vrijwel dagelijks korjalen bestuurd door Surinaamse bootslieden heen. Maar het is dan toch wél en blijft Frans grondgebied waar de Fransen de totale jurisdictie over hebben. Abop moet zich beter laten informeren en zal dan precies weten, wat nu wél is en Frans blijft of Surinaams territoir is.