Surinamers wonen en werken al decennialang in Nederland om zich verder te ontwikkelen en op een waardige manier hun steentje bij te dragen aan de Nederlandse maatschappij maar dat betekent niet dat zij hun roots zijn vergeten. Suri- Nederlanders zijn altijd trots op hun roots. In dit artikel maakt u kennis met een arts, die ook altijd nog een bijdrage wilt leveren aan Suriname. Er is een groeiende groep jonge Surinaamse artsen vandaar dat De West een groep artsen in een portrettenserie aan het woord wilde laten om zodoende de Surinaamse jeugd te inspireren om het beste uit zichzelf te halen en hun dromen na te jagen. Middels deze serie willen jonge artsen, Surinaamse jongeren inspireren. Maak in dit artikel kennis met Marvin Eyra, hij is 31 jaar en arts:
“Mijn naam is Marvin Eyra en ik ben 31 jaar. Ik ben werkzaam als arts bij arbodienst Beter. Wie goed in z’n vel zit, presteert beter, daar ben ik van overtuigd. Als arts heb ik altijd interesse gehad in de balans tussen ziekte en gezondheid. In het bijzonder preventie, het voorkomen van ziekte, en vitaliteit, gezond blijven, zijn belangrijke aandachtsgebieden waar binnen de bedrijfsgeneeskunde tijd aan wordt besteedt, daarom heb ik grotendeels gekozen voor dit vak. Daarnaast heb ik binnen mijn baan de mogelijkheid om na te denken over de toekomstige ontwikkelingen binnen het vitaliteitsbeleid van medewerkers en hoe dat te implementeren”.
Verder zegt Marvin over zijn ambities: “Mijn ambitie is derhalve ook om bedrijfsarts te worden en eventueel een arbodienst te managen. De reden hiervoor is dat preventie een steeds grotere rol gaat spelen binnen de geneeskunde. Vanwege de alsmaar stijgende kosten, zal gezondheidswinst vooral zitten in het gezond houden van mensen, oftewel preventie. Naast het beoefenen van dit vak, ben ik in m’n vrije tijd ook bezig met de zorg. In het bijzonder HIV preventie en bewustwording hieromtrent is een belangrijke pijler waar ik mij op richt. Ik heb al een aantal projecten mogen doen om dit onderwerp onder de aandacht te brengen. Ik ben momenteel bezig met een project over de stand van zaken van HIV anno 2018 en over wat wij hebben bereikt in korte tijd en waar we zeker nog aan moeten werken om te garanderen dat onze volgende generatie HIV-vrij wordt. Zowel op de ABC eilanden als in Suriname, ben ik momenteel bezig om wat projecten op te zetten om de bewustwording omtrent HIV en preventie te vergroten.”
Marvin zegt, dat hij zijn vrije tijd graag aan sporten en koken besteed. “Sporten en voeding gaan hand in hand, en ik ben vier keer per week te vinden in de sportschool. Ik houd zelf van krachttraining, maar de nodige cardiosessies gebeuren ook. Eens per week doe ik aan crossfit, ik vind het fijn om daar mijn energie kwijt te kunnen. Sinds kort ben ik veganist, en dat betekent anders leren koken. Tot nu toe merk ik dat deze leefstijl goed bij me past en daarnaast word ik steeds creatiever met de gerechten. Voor je lichaam zorgen is een investering. Je krijgt er iets voor terug wat onbetaalbaar is.””
Voor Marvin zijn de waarden en normen die hij van huis uit heeft meegekregen nog steeds belangrijk. “De waarden die ik mee heb gekregen van mijn familie, zijn naastenliefde voor de medemens en empathie. Mijn familie liet me zien hoe je met hard werken, je doelen kunt bereiken. Ik kon altijd rekenen op mijn ouders, die mij motiveerden om de beste versie van mezelf te worden. Mijn opvoeding en mijn streven binnen de gezondheidszorg gaan daarmee hand in hand. Ik ben iemand die gelooft in verandering en graag verandering teweeg wil brengen, en daarvoor ook de kansen maak of creëer als die er nog niet zijn. Ik ben geboren in Suriname, maar opgegroeid op Aruba. Zowel Aruba als Suriname, draag ik een warm hart toe en in beide landen wil ik uiteindelijk wat positiefs bijdragen aan de gezondheidszorg.”
Voor Marvin Eyra, is Barack Obama, de 44ste president van de Verenigde staten zijn grootste voorbeeld. “Obama’s kracht is een ideaal dat voortkomt uit zijn levensverhaal. Hij komt uit een gemengd huwelijk, is kind van een immigrant, staat buiten de geschiedenis van de slavernij. Hij bevestigt niet de etnische identiteit, maar overstijgt die en keert terug naar het ideaal van de burgerrechtenbeweging, een kleurenblinde samenleving, maar zonder de verbittering van die beweging over verbroken beloftes. Voor mij is hij een ultieme inspiratiebron”.
Tot slot vertelt Marvin, dat het beste wat hem overkomen is, de opvoeding en geborgenheid die hij heeft mogen ervaren van zijn moeder: “Zij heeft mij gevormd tot de man die ik vandaag ben en mij altijd gemotiveerd. Op mijn 25ste levensjaar verloor ik haar, maar ik draag haar levenslessen in mijn hart en dit heeft mij gevormd als man. Een man met ambitie, dromen en liefde voor de medemens en zijn vaderland Suriname.”