De instellingen die binnen de gezondheidszorg de radiologische diensten voor hun rekening nemen in particuliere bedrijven en ziekenhuizen, zijn niet langer van plan voor de huidige tarieven die in 2012 afgesproken zijn, met de in ons land  gevestigde assurantiemaatschappijen te werken. Door middel van een bekendmaking in de media, stellen  het Academisch Ziekenhuis Paramaribo, Diakonessenhuis, St. Vincentius Ziekenhuis, ‘s Lands Hospitaal, Mungra Medisch Centrum, Radiologiekliniek Halfhide & Hofwijk Bisesa, Medilab, en het MRI Centrum, per 11 mei geen radiologische diensten meer te zullen verlenen  aan de verzekeringsmaatschappijen Assuria, Self Reliance en Parsasco.  De radiologische bedrijven en afdelingen die deze diensten binnen de ziekenhuizen aanbieden, kunnen niet langer werken met tarieven die volgens hen allang achterhaald zijn. In noodgevallen zullen deze radiologische instituten binnen hun vermogen nog wel hulp bieden in acute gevallen.  Het is allang bekend dat de radiologische bedrijven en afdelingen binnen de voormelde ziekeninstellingen niet meer winstgevend kunnen werken met de tarieven die nu al bijna zes jaar oud zijn en zwaar aangetast werden door de ontwaarding van onze SRD ten opzichte van harde valuta als de dollar en euro. Alle apparatuur en verbruiksmaterialen zijn onderhevig aan een dollarcomponent die moet worden afgerekend tegen wisselkoersen die met 100 procent zijn gestegen.  Het is dan ook een onhoudbare toestand binnen de gezondheidszorg om te blijven werken met tarieven die niet meer in overeenstemming zijn met het huidige wisselkoersregiem, waarbij iedereen te maken heeft met de inflatie die het directe gevolg is van opeenvolgende devaluaties van de SRD. De instanties die de radiologische diensten verrichten, zullen met de assurantiemaatschappijen en de overheid om de tafel moeten gaan om tot nieuwe tarieven te geraken. Als die nieuwe tarieven er komen, hetgeen thans onvermijdbaar lijkt, zullen de premies bij de assurantiemaatschappijen zeker een aanpassing cq stijging ondergaan. Ook na deze bekendmaking van de radiologische klinieken is wederom bewezen, dat onze gezondheidszorg in de grootste problemen verkeert en dat de meeste Surinamers momenteel niet meer op een goed verzorgde medische hulp kunnen rekenen. Er is in de afgelopen zeven jaren getracht met een zogenaamd sociaal zekerheidsstelsel een betere ziekenzorg te realiseren, maar daar is men ten enen male niet in geslaagd en dus is dit experiment gewoon mislukt. Je kan niet een land door wanbeleid blootstellen aan opeenvolgende devaluaties  en daarbij ook nog de grondregels die daarvan het gevolg zijn, willen ontkennen en tegenwerken. Suriname heeft al sinds jaar en dag een importeconomie  en dat houdt onder meer in, dat ook binnen de gezondheidszorg die totaal afhankelijk is van importen om een optimale ziekenzorg te garanderen, er geen stagnaties mogen ontstaan. Wat helemaal uit den boze is, is dat een overheid tegen beter weten in tracht tarieven binnen de ziekenzorg laag te houden uit puur populistische overwegingen en met dit beleid die ziekeninstellingen en de diensverlenende instanties   binnen deze zorg, langzaam maar zeker doodwurgt. Je kan toch geen ligdagtarief laag blijven houden, terwijl je door middel van calculaties zelf ziet dat het een onhoudbare situatie betreft binnen de ziekenhuizen. Als  personen die een ziektekostenverzekering hebben afgesloten bij een assurantiemaatschappij niet eens meer zeker zijn van de dekking die is opgenomen in hun polis, dan is het eind zoek. En dan willen we niet eens meer praten over arme mensen die totaal moeten kunnen terugvallen op de zogeheten BaZo-regeling, die nu reeds al bijna niets meer voorstelt en waar veel medisch specialisten hun neus voor ophalen. Voor een MRI-scan vraagt men nu reeds SRD 1950,-  in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Wat moet het allemaal niet worden wanneer de tarieven na een akkoord tussen de radiologische klinieken en de assurantiemaatschappijen verder worden aangepast? Hoe wil de overheid deze zorg dan nog toegepast krijgen voor de zieke mens met bijvoorbeeld een BaZo-regeling? Dat het sociaal zekerheidsstelsel van deze regering Bouterse een groot fiasco is geworden is thans overduidelijk.  Als de voormelde assurantiemaatschappijen  ertoe overgaan een betere dekking met betrekking tot de radiologische zorg te accorderen, zal het Staatsziekenfonds, SZF, ook een modus moeten vinden om deze zorg ook aan zijn verzekerden te kunnen garanderen. Waar ze dat geld vandaan zal halen, blijft een grote open vraag, gezien de enorme budgettaire problemen waarmede het kabinet Bouterse thans geconfronteerd wordt.